۹.۵.۸۸

مطلب مهمی درمورد بانک جدید التاسیس تات

مطلب مهمی درمورد بانک جدید التاسیس "تات" دارم. خواهش می کنم آنرا منتشر نمایید.


این بانک با سرمایه اولیه حدود 224 میلیارد تومان از محل

1- مبلغ 140 میلیارد تومان وجوهات به جا مانده از آیت اله بهجت

2- مبلغ 84 میلیارد تومان وجوهات به جا مانده از آیت اله فاضل لنکرانی که در هردو مورد با دستور مستقیم رهبر جمهوری اسلامی گرفته شده و در اختیار آقایان 1- مجتبی خامنه ای فرزند رهبر (رئیس کودتا) 2- غلامعلی حداد عادل رئیس اسبق مجلس هفتم و 3- احمد جنتی دبیر شورای نگهبان قرارداده شده تا به عنوان سهامداران اصلی اقدام به تاسیس این بانک نموده و در شرف پذیره نویسی هستند (مطابق تبلیغ در سیما).


مردم را تشویق به تحریم این بانک و عدم پذیره نویسی آن بنمائید

آقاي قاليباف! چرا از «آقا» نمي پرسيد؟

آقاي قاليباف! چرا از «آقا» نمي پرسيد؟


اينها بخشهايي است از سخنان دكتر محمدباقر قاليباف شهردار اصولگرا و ولايت مدار تهران، كه به تازگي روي يوتيوب و سايتها منتشر شده است:

{ فضای سیاست، فضای کثیفی است، حتی منی که حالم از سیاست به هم می خورد، همین الان در این فضای کثیف حرکت می کنم. اگر من بیایم از دزدی هایی که در شهرداری آقای احمدی نژاد شده بگویم که از کارچاق کن هایی که آقای احمدی نژاد داشته، الان آن کارچاق کن شده استاندار ایشان. کردان کجا آدم اصولگرا است؟ کارهایی که کرده الان گندش در آمده. حتی بچه اش و زنش هم نمی خواستند ببیندش که باباش هم قبلا چه غلطی کرده و حالا فهمیده. حالا مدرک تحصیلی اش هم به جهنم. آقای رحیمی بسیار بدتر از کردان است. آقای امیر احمدی گفته که آقای احمدی نژاد با ذلت به دنبال مذاکره با امریکاست. اینهایی که گفته می شود، شعار مبارزه و مخالفت با آمریکا، همه اش کذب ودروغگویی است. پرفسور مولانا، بورسیه پنتاگون است. من نوار آقای مشائی را می آورم. مشایی منافق بود و همسرش هم جزء منافقین بوده و بعدها که بازجوی او در زندان می شود با همسرش ازدواج می کند. "آقا" همان موقع گفتند مشایی را نگذار رییس میراث فرهنگی و گردشگری. آقای احمدی‌نژاد اول حکم مشایی را داد در رادیو خواندند بعد آمد پیش "آقا". یکی از وزرای رئیس جمهور، همسر فرانسوی دارد. وزیر شما امروز درکابینه شُرب خمر می کند. همان روزی که قرار شد من این حرفها را بزنم تا ته حرفهایم را می زنم. ما بچه انقلاب و نظام هستیم. احمدی نژاد حتی یک روز سابقه ی قبل از انقلاب ندارد، حتی یک سیلی در راه انقلاب نخورده است، اگر بوده بیاید بگوید کجا. احمدی نژاد جبهه و جنگ را اصلا ندیده؛ اگر یک روز در جبهه بود تاحالا هزار بار گفته بود. اگر «آقا» از احمدی نژاد دفاع نکرده بودند، تاحالا بارها مجلس هشتم طرح عدم کفایت احمدی نژاد را وسط آورده بود. به شما بگویم «آقا» آبروی خودش را برای دولت گذاشته و این قدرت احمدی نژاد نیست، خوبی او نیست، حمایت «آقا» از ایشان است.

ما در جایی قرار گرفته ایم که از یک طرف بی دینی و از طرف دیگر تحجر و کثافت کاری را داریم و حرکت کردن راسخت می کند.}

***

از دكتر قاليباف مي پرسم:

1- شما اين سخنان را در يك جمع خصوصي گفته ايد و قرار گذاشته ايد يك روزي «تا ته حرفها» را بزنيد. آيا آن روز فرا نرسيده؟ آيا نمي بينيد انقلابي كه به وصيت بنيانگذارش قرار بود «به دست نااهلان و نامحرمان نيفتد» به دست مبارك «آقا» به نااهل ترين و دروغگوترين و منحرف ترين افراد سپرده شده و «آقا» از آنها حمايت مي كند؟ چرا شما نشستيد و گذاشتيد انقلاب به دست نااهلاني چون احمدي نژاد و مشائي و كردان و رحيمي و ديگران بيفتد و سكوت كرديد؟ آيا اين سكوت، نشانه ذلت نيست؟ كجاست آن شجاعت شيربچه هاي جبهه؟ كجاست آن عهدي كه با خميني و شهيدان و همسنگرانتان بستيد كه جلوي انحراف انقاب را بگيريد؟ چرا از «آقا» نمي پرسيد چرا با انقلاب و ميراث خميني، چنين قمار كثيفي كرد؟ چرا نمي پرسيد به كدامين گناه، فرزندان پاك اين مرزو بوم را در اختيار مزدوران عرب و لبناني قرار دادند تا با تجاوز به آنها و شكنجه هاي وحشيانه، اعتراض آرام مردم را با مشت آهنين سركوب كنند؟

2- من با شما مخالفم كه ما در جايي بين «بي ديني» و «تحجر و كثافتكاري» قرار گرفته ايم. اتفاقا" مخالفان دولت و حاكميت كودتايي، از فرزندان سالم و پاك انقلاب 57 هستند كه به احياي ارزشهاي آن قيام كرده اند. آقايان موسوي و خاتمي و كروبي «نماد» آن ارزشهاي راستين هستند و ميليونها طرفداران جنبش سبز، فرزندان راستين ايران پاك هستند. اتفاقا" دعوا، دعواي اخلاق و كثافتكاري است. دعواي امانت و خيانت است. دعواي حق و باطل است و «آقا» با تمام هيمنه و قدرتش، پشت همان جريان به زعم شما كثيفي ايستاده اند كه شرب خمر مي كنند، منافق بوده اند، دزدي مي كنند و... اگر حرف شما درست باشد كه ما در جايي قرار گرفته ايم بين «بي ديني» و «تحجر و كثافتكاري»، معلوم است «آقا» حتي به وظيفه خطير حفظ دين هم عمل نكرده اند! آيا هنوز ايشان را «ولي» و آقاي خود مي دانيد؟ آيا همين سخنان، دلايل محكمي براي اسقاط شرايط رهبري و مرجعيت و حتي «مسلماني» در آقاي شما نيست؟ شما تا كي مي خواهيد به سكوت خود ادامه دهيد و «ته آن حرفها» را نزنيد؟ و براي رعايت كدام مصلحتي واجبتر از اصل دين و واجبتر از اصل انقلاب سكوت مي كنيد؟ اما اگر بپذيريم نظر شما درست است كه يك طرف «بي ديني» است و در طرف ديگر (كه «آقا» و احمدي نژاد ايستاده اند) «تحجر و كثافتكاري» وجود دارد، نسل من «بي ديني» را بر آن مسلماني منحرف و فاسد ترجيح مي دهد. اگر دين و مسلماني همان رفتارهاي حقير و دزديها و دروغهاي افرادي مثل احمدي نژاد و حمايتهاي «آقا» از آنهاست، بگذاريد آنها «نماد دين» باشند و مثل تمام اين سالها، مخالفان خود را بي دين بخوانيد.

3- آقاي دكتر قاليباف يك روز بنشينيد و از «آقا» چند سئوال بپرسيد و اگر به حجت عقلي نرسيديد، زودتر به نتيجه اي عمل كنيد كه منصفان و خردمندان بدان رسيده اند. از ايشان چرا «آقا» آبروي خود را هزينه فرد حقيري مثل احمدي نژاد كرده كه به قول شما نه انقلابي بوده، نه اهل جنگ و جبهه است و بسياري از وزيران و منصوبين او در دولت نهم، چنان فسادها و انحرافاتي داشته و دارند؟ آيا اينها دليل «عقلانيت» و «خبيري» و جزو «تدبيرهاي» مقام رهبري است؟ آقاي خامنه اي از شرايط رهبري نظير عدالت، بي طرفي، سلامت نفس و سلامت روحي و عقلي «ساقط» شده اند و علاوه بر به قول شما «آبروي خودشان»، دارند دين و مردم را نيز به پاي قدرت طلبي شان قرباني مي كنند. آيا همه اين دلايل كافي نيست مجلس خبرگان به وظيفه قانوني اش براي عزل «آقا» از جايگاه خطير رهبري عمل كند؟ اگر مجلس خبرگان خود «منصوب» حضرت آقاست و جرأت مقابله با ايشان را ندارد و نم تواند به وظايف قانونيش عمل كند، آيا همين دلايل شما را به حجّيت شرعي و عقلي نمي رساند كه «آقا» از شرايط رهبري ساقط شده اند؟ شما دليل اينهمه عملكرد خسارتبار و دليل حمايت از اين شيادان و آدمكشان را از خود حضرت «آقا» بپرسيد و اگر به حجت عقلاني نرسيديد، به «تكليف خود» عمل كنيد و به سهم خودتان «نگذاريد انقلاب و مردم به دست نااهلان و نامحرمان بيفتد». در «يوم احساب» دليل بي عملي و انفعال شما و ما را از خود شما و ما پرسش مي كنند نه از «آقا». اين را به ساير دوستان ولايت مدار خود نيز بگوييد تا با اين بهانه از خود رفع مسئوليت نكنند. همه ما مسئوليم در مقابل انحراف و فساد و باطل بايستيم.

صدها ایده اعتراضی برای روزهای تنفیذ و تحلیف

صدها ایده اعتراضی برای روزهای تنفیذ و تحلیف


در پاسخ به فراخوان ایده‌های اعتراضی برای روزهای تنفیذ و تحلیف، صدها ایده برای ما ارسال شده که تلاش کردیم در سریع‌ترین زمان ممکن به جمع‌بندی و خلاصه کردن آنها بپردازیم. پیشنهادات برای بررسی آسان‌‌تر در چند سرفصل کلی طبقه‌بندی شده‌اند و در زیر هر سرفصل نیز سعی شده که ایده‌های پرطرفدارتر در ابتدا قرار گیرند. بدین ترتیب با حذف موارد مشترک یا مشابه تا حد ممکن و اشاره به عناوین کلی، به حدود 200 عنوان ایده رسیده‌ایم که در ادامه می‌بینید.

اگر ایده‌ای هست که از این فهرست جا افتاده و فکر می کنید طرح آن به تکمیل بحث‌ها کمک می‌کند، تنها تا صبح فردا (پنجشنبه) فرصت دارید و پس از آن ایده‌ها در مهلت بسیاری محدودی در سایت به بحث گذاشته خواهند شد. نیاز به تاکید نیست که هیچ‌یک از این ایده‌ها فعلا مورد تایید نیست و همه‌ی آنها برای باز شدن باب بحث منتشر شده‌اند.

از اینکه به خاطر حجم بالای پیام‌ها نتوانستیم به هیچ‌یک از ایمیل‌های ارسالی برای فراخوان، پاسخ دهیم و از دوستان تشکر کنیم، عذر می‌خواهیم. اگر ایده یا نکته‌ی خاصی دارید که در بین ایده‌های منتشر شده چیزی شبیه آن را نمی‌بینید، می‌توانید با ایمیل سایت تماس بگیرید. با این حال خواهشمندیم برای آنکه خواندن متن ایمیل‌ها دشوار و کند نشود، دوستان به طور بسیار خلاصه خبر یا نظر یا پیشنهاد خود را مطرح کنند و مؤکدا از ارسال ایمیل‌های پینگلیش پرهیز کنند.

همچنین از دوستانی که برای طراحی پوستر یا تهیه‌ی کلیپ با ما تماس گرفته‌اند، یا دوستانی که این قابلیت را دارند، درخواست می‌کنیم منتظر به نتیجه رسیدن این بحث‌ها نمانند و با توجه به فضای کلی ایده‌های مطرح شده، هرچه سریع‌تر دست به کار تولید آثار خود برای تنفیذ و تحلیف شوند. بدیهی است همانطور که در این مدت هم دیده‌اید، تنها آثاری قابلیت انتشار در سایت موج سبز آزادی را دارند که طبق تاکید مهندس موسوی، خلاقانه، امیدبخش، غیر ساختارشکنانه و مسالمت‌جویانه باشند.

از همه‌ی دوستان می‌خواهیم به محض اعلام شروع گفت‌وگو درباره‌ی ایده‌ها، در بحث‌ها شرکت کنند و توجه داشته باشند که برای جمع‌بندی نهایی ایده‌های مربوط به هفته بعد و روزهای تنفیذ و تحلیف، حداکثر تا پایان روز جمعه فرصت داریم. از دوستان می‌خواهیم از آن پس دیگر به ارسال ایده‌ها به ایمیل سایت نپردازند و صرفا در فضایی که برای بحث و نظرخواهی درباره‌ی ایده‌ها ایجاد شده، درباره‌ی آنها گفت‌وگو کنند. طراحان هر ایده می‌توانند در بخش نظرات درباره‌ی ایده‌ی خود توضیحات لازم را ارائه دهند و یا در برابر انتقادات از ایده‌ها دفاع کنند.

همچنین تلاش ما این است که اهم پیشنهادات و ایده‌های مطرح شده را در اختیار رهبران جنبش سبز نیز قرار دهیم.


پیشنهاد برای روزهای قبل از تنفیذ (9 تا 12 مرداد)

1. اعلام عزای عمومی به مدت یک هفته
2. پوشیدن لباس مشکی
3. آغاز یک اعتصاب سراسری در هفته دوم مرداد
4. پیشنهاد به موسوی برای اعلام عزای عمومی
5. روشن نگه داشتن چراغ خودروها در روزهای تنفیذ و تحلیف
6. همه‌جا از کلمات کودتا و رفراندوم و عکس شهدا استفاده کنیم
7. میرحسین موسوی بیانیه بدهد و دعوت به اعتصاب کند
8. شدت دادن به شعارها در پشت بام ها
9. اعلام مشخص وقت متفاوت و جدید برای الله اکبر گفتن در شهرستان ها و روستاها (زمان تنفیذ، زمان تحلیف و ساعت 9 شب این دو روز پیشنهاد شده) همچنین شعارهای یاحسین میرحسین یا مرگ بر دیکتاتور، بسته به فضای عمومی منطقه، پیشنهاد شده
10. شماره تلفن دفتر نمایندگان مجلس در سایت منتشر شود تا تماس بگیریم و امر به معروف کنیم
11. از سران اصلاحات بخواهیم یک دعوت مشخص داشته باشند برای تجمع اعتراضی در روز تحلیف و خودشان هم بیایند
12. افرادی که قصد همراهی با اعتراضات را دارند و به نخبگان سیاسی و فکری و مذهبی و علمی و هنری و ... دسترسی دارند، رایزنی کنند و از آنها بخواهند که از حرکت مردم اعلام حمایت کنند.
13. تماس با علمایی مثل آیت‌الله طاهری و آیت‌الله بیات و ... و درخواست از آنها برای حضور در جمع مردم معترض در دو روز سرنوشت‌ساز
14. تولید آهنگ‌های غم‌انگیز یا حماسی درباره‌ی دولت کودتایی
15. راه‌اندازی بخشی در سایت برای جمع‌آوری کلیپ‌های برگزیده درباره‌ی تنفیذ و تحلیف و علیه احمدی‌نژاد
16. از اول هفته، دستبندها و نمادهای سبز رو احیا کنیم و در به‌کارگیری آنها جرئت به خرج بدهیم
17. به دست گرفتن تسبیح های سبز در کل هفته
18. از اول هفته، تماس مکرر با روابط عمومی صدا و سیما و درخواست بازگشت به دامن ملت
19. موج سبز آزادی برای طراحی پوستر فراخوان بدهد و بهترین‌ها را در سایت بگذارد
20. فایل‌های pdf یک صفحه‌ای درست شود و در سایت گذاشته شود برای پرینت گرفتن
21. یک هفته تحریم هواپیما و قطار
22. تحریم یک هفته‌ای بانک‌ها و ادارات دولتی
23. تحریم نمایشگاههای تجاری توسط صاحبان مشاغل
24. رساندن سریع خبر ایده‌های اعتراضی به شهرستان‌ها از اول هفته
25. استفاده از پیامک برای اطلاع رسانی
26. تماس با همه برنامه‌های پخش زنده تلویزیون و رادیو و اعلام مخالفت با دولت کودتا
27. تحت فشار گذاشتن نمایندگان اقلیت برای اعلام اعتراض آنها در زمان تحلیف احمدی نژاد
28. نامه به اعضای خبرگان رهبری و درخواست از آنها برای تکذیب نامه‌ی جعلی
29. تماس تلفنی با دفاتر مراجع و علما و درخواست از آنها برای اعتراض (تلفن‌ها در آدرس picks.kodoom. com/454362)
30. از علما پیام تسلیت بگیریم برای استقرار دولت کودتا و مرگ جمهوریت، یا حداقل برای شهادت فرزندان میهن
31. نامگذاری هفته‌ی دوم مرداد به عنوان هفته‌ی سیاه یا هفته ننگ
32. تقاضا از گوگل برای تغییر لوگو در آن دو روز به رنگ‌های سبز و سرخ به نماد حمایت از مقاومت در ایران علیه کودتا
33. تهیه پوسترهای حاوی شعار علیه دولت کودتا و عکس شهدا و پخش آن در شهرها
34. ایجاد خاموشی در روزهای 12 و 13 و 14 مرداد رأس ساعت 9 شب
35. اعتصاب عمومی از یک هفته قبل از تنفیذ
36. ساختمان‌های بزرگ را رنگ سبز بزنیم
37. شعارنویسی در عابربانک‌ها و باجه‌های تلفن و غیره با ماژیک سبز
38. ارسال پیامک «احمدی نژاد رئیس‌جمهور من نیست، شما چطور؟»
39. گسترش شعارنویسی بر روی اسکناس‌ها
40. بیرون کشیدن پول از بانک‌های دولتی از ابتدای هفته
41. گسترش تبلیغات برای تحریم شرکت‌هایی که به صدا و سیما آگهی می‌دهند
42. فشار افکار عمومی بر همه مسئولان آزاده و غیر وابسته نظام برای عدم حضور در مراسم تنفیذ
43. سبز کردن خیابان‌ها و همه جای شهر paintirangreen. blogspot. com
44. بوق ممتد اتوموبیل‌ها در یک زمان مشخص در روز
45. تجمه در بازار هر شهر، تا بازارها عملا به اعتصاب کشیده شوند
46. لوگوی وبلاگ‌ها را سیاه کنیم یا یک نوار سیاه در گوشه صفحه وبلاگ‌ها بگذاریم
47. نوار سبز بالای وبلاگ‌ها: irangreen.net
48. بیرون نبردن خودروها در روزهای شنبه تا دوشنبه 10 تا 12 مرداد برای فلج کردن شهر
49. ریختن کاغذهای سبز در خیابان‌ها در زمان تجمعات یا حتی روزهای عادی
50. حضور در اولین بازی فوتبال در استادیوم آزادی (جمعه 9 مرداد تورنمنت چهار جانبه)
51. فریاد الله اکبر در ساعات غیر از شب در معابر عمومی و بر فراز پشت بام منازل
52. هک کردن همه سایتهای دولتی در آستانه تنفیذ و تحلیف، به خصوص توسط ایرانیان خارج از کشور
53. از هنرمندان، ورزشکاران، استادان دانشگاه و ... بخواهیم علیه استقرار دولت کودتا بیانیه بدهند
54. تحت فشار قرار دادن کسانی که ممکن است بخواهند در مراسم تنفیذ شرکت کنند
55. علامت تیک سبز یا وی (پیروزی) روی همه تابلوهای شهر حک شود
56. استفاده از شبنامه برای اطلاع رسانی
57. تجمعات برق‌آسا در روزهای قبل از تنفیذ و تحلیف
58. تظاهرات هر روزه در خیابان‌ها از آغاز هفته
59. تماس تلفنی با رفسنجانی، خاتمی، ناطق، حسن روحانی و ... برای اینکه بگوییم در مراسم تنفیذ و تحلیف شرکت نکنند
60. استفاده از فضای نسبتا امن BRT برای اعلام اعتراض در یک زمان مشخص
61. همه زنگ موبایل خود را الله اکبر کنند و آن را در مترو و اتوبوس به صدا درآورند
62. آویزان کردن کفش‌های رنگ شده به رنگ سبز در خیابان‌ها
63. اعلام تجمع در 10 نقطه تهران در ساعت 3 بعد از ظهر تمام روزهای هفته و عدم شرکت در آنها یا تنها شرکت در یک روز در یکی از آن محل‌ها با قرار اینترنتی چند ساعت قبل در سایت موج سبز آزادی
64. از ابتدای هفته گلدان‌هایی را با روبان سبز در خیابان ها بگذاریم
65. هر شب ساعت 9 طرح خاموشی اجرا شود
66. شکایت خانواده شهدا از/ به رهبری نظام
67. درخواست موضع‌گیری علیه کودتا در تماس با ایمیل سازمان‌های بین‌المللی و شخصیت‌های سیاسی و مذهبی
68. تولید فیلم و آهنگ و کلیپ با مضامین سیاسی و مذهبی و توزیع گسترده آنها به صورت سی‌دی و بلوتوث
69. با بازیگران سریال‌های خارجی تلویزیون (مخصوصا جومونگ) تماس بگیریم، فیلم فجایع اخیر را برایشان بفرستیم و بخواهیم موضع بگیرند و با مردم ایران اعلام همبستگی کنند
70. از آیت‌الله منتظری بخواهیم رای ملت به آقای موسوی را تایید و تنفیذ کند
71. از آقای موسوی بخواهیم برنامه حضور خود را در مجامع عمومی در طول هفته و خصوصا در شب نیمه شعبان اعلام کند
72. یک نفر از تک تک شهدا پوستر درست کند تا در سایت بزنید، زیرش هم بنویسد: به کدامین گناه کشته شدند؟
73. حضور در بازار تهران، از ظهر روز دوشنبه یا سه شنبه و ترغیب بازاریان برای پیوستن به اعتصاب
74. روزنامه‌نگاران شماره تلفن همراه نمایندگان اصولگرا را منتشر کنند تا از آنها بخواهیم مدافعان حقوق ملت باشند
75. بلوتوث‌هایی تولید و در مترو و بین مردم دست به دست شود
76. از آنجا که همه بانک‌‌های دولتی شاید ممکن نباشد، پول ها را در این هفته از یک بانک مشخص خارج کنیم تا ورشکست شود.. پیشنهادم بانک ملی است.
77. هجرت عمومی به قم و تحلیف موسوی با حضور ملت
78. معرفی 50 مسجد در سراسر تهران و چند مسجد در هر شهرستان برای حضور در طول هفته برای آگاه‌سازی مردم و در نیمه شعبان برای مشارکت در جشن با سمت و سوی ضد کودتا


پیشنهاد برای صبح روز تنفیذ (13 مرداد)

1. نامگذاری روز تنفیذ به نام روز نحس، روز ننگ یا روز نکبت ملت ایران (مانند روز نکبت فلسطینیان)
2. راهپمایی همگانی با ماشین در مسیرهای از قبل تعیین شده
3. ایجاد ترافیک و بند آوردن خیابان‌ها در آن دو روز
4. زنجیره انسانی با عنوان پاسداشت آزادی به دور میدان آزادی تهران و میدان آزادی در همه شهرستان‌ها
5. عزای عمومی در روزهای 12 و 13 مرداد و آویختن پرچم سیاه جلوی خانه‌ها و مغازه‌ها و پارچه سیاه در کوچه‌ها
6. اعتصاب و نرفتن به سرکار در روزهای 12 و 13 مرداد
7. پخش صدای قرائت قرآن (اذا الشمس کورت عبدالباسط) در همه جای شهر و در زنگ موبایلها
8. در روز تنفیذ، حضور مردم در خیابان‌ها از 7 تا 10 صبح و از 5 تا 8 بعدازظهر
9. صبح دو روز تنفیذ و تحلیف با توجه به رادیو، در لحظه اعلام حکم تنفیذ یا آغاز سوگند احمدی‌نژاد، همه اتومبیل‌ها در خیابان‌ها ایست کنند
10. روزنامه‌ها در روزهای تنفیذ و تحلیف چاپ نشوند یا تیترهای تند اعتراضی داشته باشند
11. تجمع در همه کشورهای دنیا در برابر سفارت روسیه و اعتراض به کودتای روسی در ایران
12. پر کردن خیابان‌ها با استفاده از پوشال‌های سبز و کاغذ رنگی سبز
13. فرستادن بادکنک‌های سیاه به هوا
14. بستن نوار سبز به آنتن ماشین‌ها و افراشتن پرچم سبز بر سر در مغازه‌ها در آن دو روز
15. گسترش اعتراضات به همه جای تهران و تجمع در میادین دور از مرکز شهر
16. روزه سیاسی در روزهای تنفیذ و تحلیف
17. کسبه از این دو روز مغازه‌شان را به بهانه مسافرت تابستانی تعطیل کنند
18. طرح برگ خزان: در روز تنفیذ، عکس احمدی‌نژاد را به زمین بریزیم و زیر پا بگذاریم.
19. شناسایی شرکت کنندگان در جلسه تنفیذ به عنوان خائن به ملت
20. همه در روز تنفیذ در میدان آزادی تهران جمع شوند، از تهران و شهرستان‌ها
21. در زمان تنفیذ، حضور آقای موسوی و مردم در میدان آزادی و پیمان عمومی با موسوی برای ادامه حضور در صحنه
22. ماشین‌ها و مغازه‌ها در زمان تنفیذ و تحلیف رادیو قرآن را روشن و صدایش را بلند کنند
23. تحصن جلوی صدا و سیما در آن دو روز
24. تجمع در صبح روز تنفیذ در بازار تهران
25. راه‌اندازی کاروان ماشین با بوق ممتد و نشان‌های سبز
26. حضور در حرم امام در روز تنفیذ برای تایید موسوی و سپس حضور در بهشت زهرا برای تجدید پیمان با شهدا
27. تجمع در روز تنفیذ در برابر بیت رهبری
28. تحصن در حرم حضرت عبدالعظیم از صبح روز تنفیذ
29. خانه‌نشین شدن و خالی کردن شهر در روزهای تنفیذ و تحلیف
30. حضور در جلوی منزل موسوی و تقدیم حکم تنفیذ از سوی ملت به وی
31. همه در روز تنفیذ در میدان آزادی تهران جمع شوند، از تهران و شهرستان‌ها
32. نماز وحشت دسته‌جمعی در جایی خارج از شهرها در زمان تنفیذ
33. به هوا فرستادن یک میلیون بادکنک سبز در یکی از آن دو روز
34. اگر به طور ناگهانی قرار مراسم تنفیذ یا تحلیف عوض شد و عقب افتاد، برنامه ما تغییر نکند


پیشنهاد برای عصر روز تنفیذ و شب تحلیف

1. پیاده‌روی خانوادگی تهرانی‌ها در بعدازظهر روز تنفیذ (شب تحلیف) و قرار برای فردا در بهارستان
2. حضور سبزپوشان مشهدی در حرم امام رضا و سبزپوشان شیرازی در حافظیه، عصر روز تنفیذ و شب تحلیف
3. عصر روز تنفیذ حوض وسط پارک‌ها را به علامت استقرار خونین دولت کودتا، با جوهر سرخ رنگ کنیم
4. جشنواره‌ی بادبادک‌های سبز در یک زمان مشخص (عصر تنفیذ)
5. پاشیدن رنگ سبز به خیابان‌ها، مخصوصا خیابان‌های اطراف بهارستان
6. زنجیره‌ی انسانی در بعدازظهر روز دوازدهم به دور بهارستان
7. انداختن کیسه‌های پر از رنگ سبز در میدان بهارستان و دور مجلس که وقتی ماشین‌ها از رویش رد می‌شوند، بترکد
8. شب تحلیف، تجمع جلوی محل سکونت اکثر نمایندگان (برج اسکان) و شعار و درخواست از آنها برای عدم شرکت در مراسم فردا
9. استفاده از شیپورهای کاغذی در زمان الله اکبر گفتن در پشت بام
10. استفاده از منورهای سبز در شب‌های 13 و 14 مرداد و نیمه شعبان
11. به هوا فرستادن بادکنک‌های سبز در عصر روز تنفیذ
12. همراه کردن یک فرستنده کوچک اف ام موج ثابت با بادکنک برای دریافت شعارها با میکروفون و پخش آن از رادیو
13. بستن خیابان‌های اطراف بهارستان از عصر روز تنفیذ برای جلوگیری از تردد خودروها در صبح روز تحلیف
14. عصر روز تنفیذ حضور پرتعداد خودروها در مسیر اتوبانی چمران، حکیم، ستاری، همت برای قفل کردن شبکه‌ی بزرگراهی تهران
15. (عصر روز تنفیذ) فستیوال صدا: ایجاد سر و صدا در ساعت 7 شب با ترقه و وسایل دیگری که در چهارشنبه سوری به کار گرفته می‌شود
16. روزنامه‌ها اگر نتوانستند اعتصاب کنند یا از کودتا بنویسند، درباره دولت و تنفیذ و تحلیف هم چیزی ننویسند و تیتر بی‌ربط درباره‌ي آب و هوا بزنند
17. قطع برق با تدبیر و هماهنگی بیشتر در کل کشور در ساعت 9 آن شب
18. به جای تلاش برای قطع برق، در یک زمان مشخص همه چراغ خانه‌ها و مغازه‌ها را خاموش کنیم.
19. مردم از شب قبل از تحلیف در بهارستان بمانند برای استقبال از احمدی‌نژاد
20. نوشتن علامت‌های سبز در همه مسیرهای منتهی به بهارستان از شب قبل که فرصت پاک کردنش نباشد
21. همه در یک ساعت در یک اتاق آرام تمرکز کنند و به حکومت انرژی منفی بفرستند (نفرین شب تنفیذ)
22. تهیه شبرنگ سبز و استفاده از آن به همراه بادکنک در شب های 13 و 14 مرداد
23. استقبال از احمدی‌نژاد با خالی کردن چند کامیون کود در اطراف بهارستان در نیمه‌شب تحلیف
24. قطع سیم‌های آبی و قرمز چراغ های چهارراه ها تا به رنگ سبز درآیند!
25. کوبیدن بر طبل و سنج و قابلمه و ... و ایجاد سر و صدای زیاد در شب تحلیف
26. گوشی‌های تلفن ثابت را به مدت پنج دقیقه برداریم، تا سیستم های مخابرات دچار اختلال شود


پیشنهاد برای روز تحلیف (14 مرداد)

1. تجمع میلیونی در بهارستان از صبح روز تحلیف
2. زنجیره انسانی سکوت در خیابان‌های منتهی به بهارستان
3. حضور در خیابان‌ها از ساعات اول صبح، ساعت 6 یا 7 صبح
4. هجوم مردم در روز تحلیف از شهرستان‌ها به تهران و شرکت در تجمع بهارستان
5. در صورت پراکنده شدن از بهارستان، حرکت به سمت میدان شهدا و تجمع در آن
6. نامگذاری روز تنفیذ به عنوان روز نکبت (همانند فلسطینی‌ها) و روز تحلیف به عنوان روز مرگ جمهوریت
7. تاکید گسترده سایتها و وبلاگها بر روی این نکته که 14 مرداد روز حقوق بشر و کرامت انسانی هم هست
8. پخش قرآن از خانه‌ها و ماشین‌ها در آن دو روز
9. شعار بدهیم که نمایندگان به میان ملت بیایند
10. تماس گسترده با سایت پارلمان نیوز، بخواهیم نمایندگان به خواست ملت پاسخ مثبت بدهند و در زمان تحلیف ساکت ننشینند
11. دو شعار پیشنهادی: نه تنفیذ نه تحلیف ملت نمی‌پذیرد؛ دولت کودتا، استعفا استعفا
12. نگذاریم فضای بهارستان خشن شود، با استفاده از عروسک و صورتک و بادکنک و ... فضای بهارستان یا هرجای دیگر که جمع می‌شویم را کارناوالی و به یاد ماندنی کنیم.
13. پاشیدن رنگ سبز به محوطه جلوی در ورودی مجلس با تخم مرغ های سبز و گلوله‌های رنگی
14. به هوا فرستادن کبوترهای سبز رنگ
15. پرتاب گلوله‌های سبز حاوی رنگ روغن به خیابان‌ها
16. تهیه توپ پلاستیکی سبز و پرتاب آن به محوطه مجلس در روز تحلیف
17. پرتاب فلفل سبز به محوطه مجلس
18. استفاده از سوت در بهارستان و استادیوم
19. عروسک‌های دلقک‌واری از رئیس جمهور منتصب بسازیم و به بهارستان بیاوریم
20. حکم علما مبنی بر عدم مشروعیت دولت را پرینت بگیریم و در بهارستان به دست بگیریم
21. چاپ جمله معروف امام: من توی دهن این دولت می‌زنم، بر روی کاغذ و بالا گرفتن آن در روز تحلیف
22. عکس کریه احمدی‌نژاد با ضربدر بر روی آن در تجمعات این دو روز در دست معترضان باشد
23. حضور گسترده‌ی خودروها در خیابان‌ها و ایجاد ترافیک در روز تحلیف
24. چاپ و توزیع احادیثی از پیامبر اکرم در خصوص حاکمان جور
25. خیابان‌ها را با نوارهایی به رنگ سبز پر کنیم
26. بچه‌های هیئتی با پرچم های سبز یا حسین و یا ابوالفضل به بهارستان بیایند
27. پلاکارد بنویسیم: تبریک خس و خاشاک به دشمن این خاک، احمدی نژاد
28. هیچ کس در روز تحلیف در خانه نماند و همه به خیابان‌ها بیایند، با با ماشین یا در اطراف مجلس و یا هرجا که هستند با هم بحث و گفتگو کنند و دولت کودتا را رسوا کنند
29. از صبح نشستن در مقابل مجلس (بهارستان) روی زمین و در سکوت کامل، ممانعت از ورود افراد به درون مجلس
30. از صبح روز تحلیف، نشستن در کف خیابان‌های منتهی به بهارستان (از پل چوبی تا پایین و از میدان استقلال تا میدان شهدا)
31. اهدای گل سرخ به ماموران پلیس و لباس شخصی و تبریک انتصاب احمدی نژاد به آنها
32. به برق زدن اتوها در لحظه سوگند خوردن احمدی نژاد (در صورت پخش زنده)
33. حتی اگر مغازه‌ها امکان تعطیلی ندارند، در دو لحظه‌ی تنفیذ و تحلیف کرکره‌های خود را برای دقایقی پایین بکشند
34. ادامه‌ی تجمعات در عصر روز تحلیف در 10 نقطه تهران و میدان‌های مشخصی در همه شهرستان‌ها
35. دعا برای آزادی ایران و آرامش جهان در ساعت 9 شب روز 14 مرداد
36. در روز تحلیف در بهارستان بادکنک‌‌ها و کبوترهای سبز به هوا بفرستیم
37. تبدیل تجمع بهارستان به رفراندوم میلیونی در خیابان
38. استفاده از سرود برخیزید ای شهیدان راه خدا در تجمع تحلیف
39. پخش خرما و حلوا و در دست داشتن گل رز زرد، گل میخک و گلایول سفید با روبان مشکی در روز تحلیف
40. قرآن به سر گرفتن در روز تحلیف در بهارستان
41. پوشیدن کفن‌های سبز رنگ مزین به آیات قرآن
42. اعلام تشکیل کابینه توسط آقای موسوی
43. زنجیره انسانی در روز تحلیف در یک خیابان مهم شهر مثل آزادی
44. طراحی و هوا کردن بالن‌های کوچک سبز با عکس موسوی یا یک شعار
45. نماز جماعت در خیابان‌های مهم و مسدود کردن خیابان‌ها
46. اعلام تشکیل کابینه سایه به عنوان دولت سبز امید توسط مهندس موسوی
47. تجمع جلوی منزل میرحسین موسوی در روز تحلیف


پیشنهاد برای نیمه شعبان

1. نیمه شعبان را تبدیل کنیم به روز سبز شدن ایران
2. در چراغانی‌های نیمه شعبان فقط از چراغ سبز رنگ استفاده کنیم
3. پخش شربت و شیرینی سبز رنگ (با افزودنی‌های مجاز و باقلوای سبز یزدی) در روز نیمه شعبان در خیابانها و محله‌ها
4. مشهدی‌ها در حرم امام رضا دعای خلاصی اسرا بخوانند، شیرازی‌ها در شاهچراغ و بقیه در امامزاده‌های مهم هر شهر
5. برگزاری دعای کمیل توسط احزاب و گروههای رسمی در همه‌ی شهرها همانند سه تجربه‌ی اخیر در تهران
6. شکلات و شیرینی را با نمادهای سبز و تراکت‌های ضد کودتا بسته‌بندی و توزیع کنیم
7. روز نیمه شعبان به درخت‌ها نوار سبز ببندیم و تراکت‌های سبز در خیابان‌ها بریزیم
8. یک قرار جمعی در شب نیمه شعبان (عصر روز 15 مرداد، فردای روز تحلیف)
9. حضور گسترده در مسجد جمکران، با توجه به پخش زنده تلویزیونی و سخنرانی مراجع در آنجا
10. نیمه شعبان سبزپوشان در امامزاده صالح تجریش جمع شوند
11. پوشیدن لباس سبز در روز نیمه شعبان
12. تحریم جشن نیمه شعبان و سیاه پوش ماندن در آن روز
13. تجمع و عزاداری جلوی زندان اوین
14. اجرای طرح خاموشی سبز همزمان با چراغانی نیمه شعبان
15. روز پنجشنبه نباید عزا بگیریم، باید شاد باشیم که توانستیم دولت کودتا را رسوا کنیم
16. چه کسی جرئت دارد به لامپ‌های سبز چراغانی امام زمان حمله کند؟
17. راه‌اندازی کارناوال‌های شادی به بهانه نیمه شعبان و سر دادن شعار الله اکبر و شعارهایی علیه دولت کودتا و استفاده ابزاری حاکمان از دین و امام زمان.


.
پیشنهاد برای روزهای بعد

1. ادامه تجمعات سکوت و ایجاد ازدحام در نقاط خاص شهر در روزهای بعد از تحلیف
2. برگزاری دعای کمیل در مساجد و تکایا برای آزادی زندانیان
3. روزنامه‌نگاران تشویق شوند به اعتصاب در روز خبرنگار
4. روز 17 مرداد تجمع جلوی اوین برای آزادی خبرنگاران زندانی
5. روزنامه‌ها در روز شنبه 17 مرداد در اعتراض به سرکوب مردم معترض به انتخابات چاپ نشوند
6. روز 28 مرداد تجمع در نقاط اصلي شهر (ونك، وليعصر، هفت تير، امام حسين، فاطمي، پارك دانشجو، آزادي)
7. تجمع در روز 17 شهریور در میدان شهدا
8. راهپیمایی در مسیر متفاوت با اعلام رسمی در روز قدس (با شعار نفی خشونت در همه جا)
9. پياده روي سراسري در تمام كشور هر هفته روزهاي جمعه ساعت 10 تا 11 صبح


پیشنهادهای متفرقه

1. برنامه ویژه‌ای برای دیدار عمومی با زندانیانی که آزاد می‌شوند، ترتیب دهیم.
2. تهیه یک سی دی مثل نود سیاسی از همه اتفاقات بعد از انتخابات
3. تحریم پیامک اصلا درست نیست. باید از آن استفاده کنیم برای اطلاع رسانی
4. تهیه CD حاوی مواضع علما و سران اصلاحات و فیلم‌های منتشر شده در خصوص کشتارها
5. ساختن بازی‌های فلش و بازی برای موبایل درباره رئیس دولت کودتا
6. تولید ویروس کامپیوتری بی‌خطر و بی‌ضرر با نمادها و شعارهای جنبش سبز
7. آقایان موسوی و کروبی از طریق این سایت برای مردم پیام زنده‌ی ویدئویی بفرستند
8. حضور در نماز جمعه های بعدی و نه فقط نماز جمعه هاشمی
9. سفارش خودروهایی با رنگ سبز به کارخانجات خودروسازی و پیگیر بودن برای آن
10. هرچه بیشتر عکس و فیلم از لباس شخصی‌ها بگیریم برای شناسایی و رسوایی آنها
11. حضور مستمر در استادیوم آزادی از آغاز فصل جدید لیگ فوتبال (15 مرداد)

صدها ایده اعتراضی برای روزهای تنفیذ و تحلیف

صدها ایده اعتراضی برای روزهای تنفیذ و تحلیف


در پاسخ به فراخوان ایده‌های اعتراضی برای روزهای تنفیذ و تحلیف، صدها ایده برای ما ارسال شده که تلاش کردیم در سریع‌ترین زمان ممکن به جمع‌بندی و خلاصه کردن آنها بپردازیم. پیشنهادات برای بررسی آسان‌‌تر در چند سرفصل کلی طبقه‌بندی شده‌اند و در زیر هر سرفصل نیز سعی شده که ایده‌های پرطرفدارتر در ابتدا قرار گیرند. بدین ترتیب با حذف موارد مشترک یا مشابه تا حد ممکن و اشاره به عناوین کلی، به حدود 200 عنوان ایده رسیده‌ایم که در ادامه می‌بینید.

اگر ایده‌ای هست که از این فهرست جا افتاده و فکر می کنید طرح آن به تکمیل بحث‌ها کمک می‌کند، تنها تا صبح فردا (پنجشنبه) فرصت دارید و پس از آن ایده‌ها در مهلت بسیاری محدودی در سایت به بحث گذاشته خواهند شد. نیاز به تاکید نیست که هیچ‌یک از این ایده‌ها فعلا مورد تایید نیست و همه‌ی آنها برای باز شدن باب بحث منتشر شده‌اند.

از اینکه به خاطر حجم بالای پیام‌ها نتوانستیم به هیچ‌یک از ایمیل‌های ارسالی برای فراخوان، پاسخ دهیم و از دوستان تشکر کنیم، عذر می‌خواهیم. اگر ایده یا نکته‌ی خاصی دارید که در بین ایده‌های منتشر شده چیزی شبیه آن را نمی‌بینید، می‌توانید با ایمیل سایت تماس بگیرید. با این حال خواهشمندیم برای آنکه خواندن متن ایمیل‌ها دشوار و کند نشود، دوستان به طور بسیار خلاصه خبر یا نظر یا پیشنهاد خود را مطرح کنند و مؤکدا از ارسال ایمیل‌های پینگلیش پرهیز کنند.

همچنین از دوستانی که برای طراحی پوستر یا تهیه‌ی کلیپ با ما تماس گرفته‌اند، یا دوستانی که این قابلیت را دارند، درخواست می‌کنیم منتظر به نتیجه رسیدن این بحث‌ها نمانند و با توجه به فضای کلی ایده‌های مطرح شده، هرچه سریع‌تر دست به کار تولید آثار خود برای تنفیذ و تحلیف شوند. بدیهی است همانطور که در این مدت هم دیده‌اید، تنها آثاری قابلیت انتشار در سایت موج سبز آزادی را دارند که طبق تاکید مهندس موسوی، خلاقانه، امیدبخش، غیر ساختارشکنانه و مسالمت‌جویانه باشند.

از همه‌ی دوستان می‌خواهیم به محض اعلام شروع گفت‌وگو درباره‌ی ایده‌ها، در بحث‌ها شرکت کنند و توجه داشته باشند که برای جمع‌بندی نهایی ایده‌های مربوط به هفته بعد و روزهای تنفیذ و تحلیف، حداکثر تا پایان روز جمعه فرصت داریم. از دوستان می‌خواهیم از آن پس دیگر به ارسال ایده‌ها به ایمیل سایت نپردازند و صرفا در فضایی که برای بحث و نظرخواهی درباره‌ی ایده‌ها ایجاد شده، درباره‌ی آنها گفت‌وگو کنند. طراحان هر ایده می‌توانند در بخش نظرات درباره‌ی ایده‌ی خود توضیحات لازم را ارائه دهند و یا در برابر انتقادات از ایده‌ها دفاع کنند.

همچنین تلاش ما این است که اهم پیشنهادات و ایده‌های مطرح شده را در اختیار رهبران جنبش سبز نیز قرار دهیم.


پیشنهاد برای روزهای قبل از تنفیذ (9 تا 12 مرداد)

1. اعلام عزای عمومی به مدت یک هفته
2. پوشیدن لباس مشکی
3. آغاز یک اعتصاب سراسری در هفته دوم مرداد
4. پیشنهاد به موسوی برای اعلام عزای عمومی
5. روشن نگه داشتن چراغ خودروها در روزهای تنفیذ و تحلیف
6. همه‌جا از کلمات کودتا و رفراندوم و عکس شهدا استفاده کنیم
7. میرحسین موسوی بیانیه بدهد و دعوت به اعتصاب کند
8. شدت دادن به شعارها در پشت بام ها
9. اعلام مشخص وقت متفاوت و جدید برای الله اکبر گفتن در شهرستان ها و روستاها (زمان تنفیذ، زمان تحلیف و ساعت 9 شب این دو روز پیشنهاد شده) همچنین شعارهای یاحسین میرحسین یا مرگ بر دیکتاتور، بسته به فضای عمومی منطقه، پیشنهاد شده
10. شماره تلفن دفتر نمایندگان مجلس در سایت منتشر شود تا تماس بگیریم و امر به معروف کنیم
11. از سران اصلاحات بخواهیم یک دعوت مشخص داشته باشند برای تجمع اعتراضی در روز تحلیف و خودشان هم بیایند
12. افرادی که قصد همراهی با اعتراضات را دارند و به نخبگان سیاسی و فکری و مذهبی و علمی و هنری و ... دسترسی دارند، رایزنی کنند و از آنها بخواهند که از حرکت مردم اعلام حمایت کنند.
13. تماس با علمایی مثل آیت‌الله طاهری و آیت‌الله بیات و ... و درخواست از آنها برای حضور در جمع مردم معترض در دو روز سرنوشت‌ساز
14. تولید آهنگ‌های غم‌انگیز یا حماسی درباره‌ی دولت کودتایی
15. راه‌اندازی بخشی در سایت برای جمع‌آوری کلیپ‌های برگزیده درباره‌ی تنفیذ و تحلیف و علیه احمدی‌نژاد
16. از اول هفته، دستبندها و نمادهای سبز رو احیا کنیم و در به‌کارگیری آنها جرئت به خرج بدهیم
17. به دست گرفتن تسبیح های سبز در کل هفته
18. از اول هفته، تماس مکرر با روابط عمومی صدا و سیما و درخواست بازگشت به دامن ملت
19. موج سبز آزادی برای طراحی پوستر فراخوان بدهد و بهترین‌ها را در سایت بگذارد
20. فایل‌های pdf یک صفحه‌ای درست شود و در سایت گذاشته شود برای پرینت گرفتن
21. یک هفته تحریم هواپیما و قطار
22. تحریم یک هفته‌ای بانک‌ها و ادارات دولتی
23. تحریم نمایشگاههای تجاری توسط صاحبان مشاغل
24. رساندن سریع خبر ایده‌های اعتراضی به شهرستان‌ها از اول هفته
25. استفاده از پیامک برای اطلاع رسانی
26. تماس با همه برنامه‌های پخش زنده تلویزیون و رادیو و اعلام مخالفت با دولت کودتا
27. تحت فشار گذاشتن نمایندگان اقلیت برای اعلام اعتراض آنها در زمان تحلیف احمدی نژاد
28. نامه به اعضای خبرگان رهبری و درخواست از آنها برای تکذیب نامه‌ی جعلی
29. تماس تلفنی با دفاتر مراجع و علما و درخواست از آنها برای اعتراض (تلفن‌ها در آدرس picks.kodoom. com/454362)
30. از علما پیام تسلیت بگیریم برای استقرار دولت کودتا و مرگ جمهوریت، یا حداقل برای شهادت فرزندان میهن
31. نامگذاری هفته‌ی دوم مرداد به عنوان هفته‌ی سیاه یا هفته ننگ
32. تقاضا از گوگل برای تغییر لوگو در آن دو روز به رنگ‌های سبز و سرخ به نماد حمایت از مقاومت در ایران علیه کودتا
33. تهیه پوسترهای حاوی شعار علیه دولت کودتا و عکس شهدا و پخش آن در شهرها
34. ایجاد خاموشی در روزهای 12 و 13 و 14 مرداد رأس ساعت 9 شب
35. اعتصاب عمومی از یک هفته قبل از تنفیذ
36. ساختمان‌های بزرگ را رنگ سبز بزنیم
37. شعارنویسی در عابربانک‌ها و باجه‌های تلفن و غیره با ماژیک سبز
38. ارسال پیامک «احمدی نژاد رئیس‌جمهور من نیست، شما چطور؟»
39. گسترش شعارنویسی بر روی اسکناس‌ها
40. بیرون کشیدن پول از بانک‌های دولتی از ابتدای هفته
41. گسترش تبلیغات برای تحریم شرکت‌هایی که به صدا و سیما آگهی می‌دهند
42. فشار افکار عمومی بر همه مسئولان آزاده و غیر وابسته نظام برای عدم حضور در مراسم تنفیذ
43. سبز کردن خیابان‌ها و همه جای شهر paintirangreen. blogspot. com
44. بوق ممتد اتوموبیل‌ها در یک زمان مشخص در روز
45. تجمه در بازار هر شهر، تا بازارها عملا به اعتصاب کشیده شوند
46. لوگوی وبلاگ‌ها را سیاه کنیم یا یک نوار سیاه در گوشه صفحه وبلاگ‌ها بگذاریم
47. نوار سبز بالای وبلاگ‌ها: irangreen.net
48. بیرون نبردن خودروها در روزهای شنبه تا دوشنبه 10 تا 12 مرداد برای فلج کردن شهر
49. ریختن کاغذهای سبز در خیابان‌ها در زمان تجمعات یا حتی روزهای عادی
50. حضور در اولین بازی فوتبال در استادیوم آزادی (جمعه 9 مرداد تورنمنت چهار جانبه)
51. فریاد الله اکبر در ساعات غیر از شب در معابر عمومی و بر فراز پشت بام منازل
52. هک کردن همه سایتهای دولتی در آستانه تنفیذ و تحلیف، به خصوص توسط ایرانیان خارج از کشور
53. از هنرمندان، ورزشکاران، استادان دانشگاه و ... بخواهیم علیه استقرار دولت کودتا بیانیه بدهند
54. تحت فشار قرار دادن کسانی که ممکن است بخواهند در مراسم تنفیذ شرکت کنند
55. علامت تیک سبز یا وی (پیروزی) روی همه تابلوهای شهر حک شود
56. استفاده از شبنامه برای اطلاع رسانی
57. تجمعات برق‌آسا در روزهای قبل از تنفیذ و تحلیف
58. تظاهرات هر روزه در خیابان‌ها از آغاز هفته
59. تماس تلفنی با رفسنجانی، خاتمی، ناطق، حسن روحانی و ... برای اینکه بگوییم در مراسم تنفیذ و تحلیف شرکت نکنند
60. استفاده از فضای نسبتا امن BRT برای اعلام اعتراض در یک زمان مشخص
61. همه زنگ موبایل خود را الله اکبر کنند و آن را در مترو و اتوبوس به صدا درآورند
62. آویزان کردن کفش‌های رنگ شده به رنگ سبز در خیابان‌ها
63. اعلام تجمع در 10 نقطه تهران در ساعت 3 بعد از ظهر تمام روزهای هفته و عدم شرکت در آنها یا تنها شرکت در یک روز در یکی از آن محل‌ها با قرار اینترنتی چند ساعت قبل در سایت موج سبز آزادی
64. از ابتدای هفته گلدان‌هایی را با روبان سبز در خیابان ها بگذاریم
65. هر شب ساعت 9 طرح خاموشی اجرا شود
66. شکایت خانواده شهدا از/ به رهبری نظام
67. درخواست موضع‌گیری علیه کودتا در تماس با ایمیل سازمان‌های بین‌المللی و شخصیت‌های سیاسی و مذهبی
68. تولید فیلم و آهنگ و کلیپ با مضامین سیاسی و مذهبی و توزیع گسترده آنها به صورت سی‌دی و بلوتوث
69. با بازیگران سریال‌های خارجی تلویزیون (مخصوصا جومونگ) تماس بگیریم، فیلم فجایع اخیر را برایشان بفرستیم و بخواهیم موضع بگیرند و با مردم ایران اعلام همبستگی کنند
70. از آیت‌الله منتظری بخواهیم رای ملت به آقای موسوی را تایید و تنفیذ کند
71. از آقای موسوی بخواهیم برنامه حضور خود را در مجامع عمومی در طول هفته و خصوصا در شب نیمه شعبان اعلام کند
72. یک نفر از تک تک شهدا پوستر درست کند تا در سایت بزنید، زیرش هم بنویسد: به کدامین گناه کشته شدند؟
73. حضور در بازار تهران، از ظهر روز دوشنبه یا سه شنبه و ترغیب بازاریان برای پیوستن به اعتصاب
74. روزنامه‌نگاران شماره تلفن همراه نمایندگان اصولگرا را منتشر کنند تا از آنها بخواهیم مدافعان حقوق ملت باشند
75. بلوتوث‌هایی تولید و در مترو و بین مردم دست به دست شود
76. از آنجا که همه بانک‌‌های دولتی شاید ممکن نباشد، پول ها را در این هفته از یک بانک مشخص خارج کنیم تا ورشکست شود.. پیشنهادم بانک ملی است.
77. هجرت عمومی به قم و تحلیف موسوی با حضور ملت
78. معرفی 50 مسجد در سراسر تهران و چند مسجد در هر شهرستان برای حضور در طول هفته برای آگاه‌سازی مردم و در نیمه شعبان برای مشارکت در جشن با سمت و سوی ضد کودتا


پیشنهاد برای صبح روز تنفیذ (13 مرداد)

1. نامگذاری روز تنفیذ به نام روز نحس، روز ننگ یا روز نکبت ملت ایران (مانند روز نکبت فلسطینیان)
2. راهپمایی همگانی با ماشین در مسیرهای از قبل تعیین شده
3. ایجاد ترافیک و بند آوردن خیابان‌ها در آن دو روز
4. زنجیره انسانی با عنوان پاسداشت آزادی به دور میدان آزادی تهران و میدان آزادی در همه شهرستان‌ها
5. عزای عمومی در روزهای 12 و 13 مرداد و آویختن پرچم سیاه جلوی خانه‌ها و مغازه‌ها و پارچه سیاه در کوچه‌ها
6. اعتصاب و نرفتن به سرکار در روزهای 12 و 13 مرداد
7. پخش صدای قرائت قرآن (اذا الشمس کورت عبدالباسط) در همه جای شهر و در زنگ موبایلها
8. در روز تنفیذ، حضور مردم در خیابان‌ها از 7 تا 10 صبح و از 5 تا 8 بعدازظهر
9. صبح دو روز تنفیذ و تحلیف با توجه به رادیو، در لحظه اعلام حکم تنفیذ یا آغاز سوگند احمدی‌نژاد، همه اتومبیل‌ها در خیابان‌ها ایست کنند
10. روزنامه‌ها در روزهای تنفیذ و تحلیف چاپ نشوند یا تیترهای تند اعتراضی داشته باشند
11. تجمع در همه کشورهای دنیا در برابر سفارت روسیه و اعتراض به کودتای روسی در ایران
12. پر کردن خیابان‌ها با استفاده از پوشال‌های سبز و کاغذ رنگی سبز
13. فرستادن بادکنک‌های سیاه به هوا
14. بستن نوار سبز به آنتن ماشین‌ها و افراشتن پرچم سبز بر سر در مغازه‌ها در آن دو روز
15. گسترش اعتراضات به همه جای تهران و تجمع در میادین دور از مرکز شهر
16. روزه سیاسی در روزهای تنفیذ و تحلیف
17. کسبه از این دو روز مغازه‌شان را به بهانه مسافرت تابستانی تعطیل کنند
18. طرح برگ خزان: در روز تنفیذ، عکس احمدی‌نژاد را به زمین بریزیم و زیر پا بگذاریم.
19. شناسایی شرکت کنندگان در جلسه تنفیذ به عنوان خائن به ملت
20. همه در روز تنفیذ در میدان آزادی تهران جمع شوند، از تهران و شهرستان‌ها
21. در زمان تنفیذ، حضور آقای موسوی و مردم در میدان آزادی و پیمان عمومی با موسوی برای ادامه حضور در صحنه
22. ماشین‌ها و مغازه‌ها در زمان تنفیذ و تحلیف رادیو قرآن را روشن و صدایش را بلند کنند
23. تحصن جلوی صدا و سیما در آن دو روز
24. تجمع در صبح روز تنفیذ در بازار تهران
25. راه‌اندازی کاروان ماشین با بوق ممتد و نشان‌های سبز
26. حضور در حرم امام در روز تنفیذ برای تایید موسوی و سپس حضور در بهشت زهرا برای تجدید پیمان با شهدا
27. تجمع در روز تنفیذ در برابر بیت رهبری
28. تحصن در حرم حضرت عبدالعظیم از صبح روز تنفیذ
29. خانه‌نشین شدن و خالی کردن شهر در روزهای تنفیذ و تحلیف
30. حضور در جلوی منزل موسوی و تقدیم حکم تنفیذ از سوی ملت به وی
31. همه در روز تنفیذ در میدان آزادی تهران جمع شوند، از تهران و شهرستان‌ها
32. نماز وحشت دسته‌جمعی در جایی خارج از شهرها در زمان تنفیذ
33. به هوا فرستادن یک میلیون بادکنک سبز در یکی از آن دو روز
34. اگر به طور ناگهانی قرار مراسم تنفیذ یا تحلیف عوض شد و عقب افتاد، برنامه ما تغییر نکند


پیشنهاد برای عصر روز تنفیذ و شب تحلیف

1. پیاده‌روی خانوادگی تهرانی‌ها در بعدازظهر روز تنفیذ (شب تحلیف) و قرار برای فردا در بهارستان
2. حضور سبزپوشان مشهدی در حرم امام رضا و سبزپوشان شیرازی در حافظیه، عصر روز تنفیذ و شب تحلیف
3. عصر روز تنفیذ حوض وسط پارک‌ها را به علامت استقرار خونین دولت کودتا، با جوهر سرخ رنگ کنیم
4. جشنواره‌ی بادبادک‌های سبز در یک زمان مشخص (عصر تنفیذ)
5. پاشیدن رنگ سبز به خیابان‌ها، مخصوصا خیابان‌های اطراف بهارستان
6. زنجیره‌ی انسانی در بعدازظهر روز دوازدهم به دور بهارستان
7. انداختن کیسه‌های پر از رنگ سبز در میدان بهارستان و دور مجلس که وقتی ماشین‌ها از رویش رد می‌شوند، بترکد
8. شب تحلیف، تجمع جلوی محل سکونت اکثر نمایندگان (برج اسکان) و شعار و درخواست از آنها برای عدم شرکت در مراسم فردا
9. استفاده از شیپورهای کاغذی در زمان الله اکبر گفتن در پشت بام
10. استفاده از منورهای سبز در شب‌های 13 و 14 مرداد و نیمه شعبان
11. به هوا فرستادن بادکنک‌های سبز در عصر روز تنفیذ
12. همراه کردن یک فرستنده کوچک اف ام موج ثابت با بادکنک برای دریافت شعارها با میکروفون و پخش آن از رادیو
13. بستن خیابان‌های اطراف بهارستان از عصر روز تنفیذ برای جلوگیری از تردد خودروها در صبح روز تحلیف
14. عصر روز تنفیذ حضور پرتعداد خودروها در مسیر اتوبانی چمران، حکیم، ستاری، همت برای قفل کردن شبکه‌ی بزرگراهی تهران
15. (عصر روز تنفیذ) فستیوال صدا: ایجاد سر و صدا در ساعت 7 شب با ترقه و وسایل دیگری که در چهارشنبه سوری به کار گرفته می‌شود
16. روزنامه‌ها اگر نتوانستند اعتصاب کنند یا از کودتا بنویسند، درباره دولت و تنفیذ و تحلیف هم چیزی ننویسند و تیتر بی‌ربط درباره‌ي آب و هوا بزنند
17. قطع برق با تدبیر و هماهنگی بیشتر در کل کشور در ساعت 9 آن شب
18. به جای تلاش برای قطع برق، در یک زمان مشخص همه چراغ خانه‌ها و مغازه‌ها را خاموش کنیم.
19. مردم از شب قبل از تحلیف در بهارستان بمانند برای استقبال از احمدی‌نژاد
20. نوشتن علامت‌های سبز در همه مسیرهای منتهی به بهارستان از شب قبل که فرصت پاک کردنش نباشد
21. همه در یک ساعت در یک اتاق آرام تمرکز کنند و به حکومت انرژی منفی بفرستند (نفرین شب تنفیذ)
22. تهیه شبرنگ سبز و استفاده از آن به همراه بادکنک در شب های 13 و 14 مرداد
23. استقبال از احمدی‌نژاد با خالی کردن چند کامیون کود در اطراف بهارستان در نیمه‌شب تحلیف
24. قطع سیم‌های آبی و قرمز چراغ های چهارراه ها تا به رنگ سبز درآیند!
25. کوبیدن بر طبل و سنج و قابلمه و ... و ایجاد سر و صدای زیاد در شب تحلیف
26. گوشی‌های تلفن ثابت را به مدت پنج دقیقه برداریم، تا سیستم های مخابرات دچار اختلال شود


پیشنهاد برای روز تحلیف (14 مرداد)

1. تجمع میلیونی در بهارستان از صبح روز تحلیف
2. زنجیره انسانی سکوت در خیابان‌های منتهی به بهارستان
3. حضور در خیابان‌ها از ساعات اول صبح، ساعت 6 یا 7 صبح
4. هجوم مردم در روز تحلیف از شهرستان‌ها به تهران و شرکت در تجمع بهارستان
5. در صورت پراکنده شدن از بهارستان، حرکت به سمت میدان شهدا و تجمع در آن
6. نامگذاری روز تنفیذ به عنوان روز نکبت (همانند فلسطینی‌ها) و روز تحلیف به عنوان روز مرگ جمهوریت
7. تاکید گسترده سایتها و وبلاگها بر روی این نکته که 14 مرداد روز حقوق بشر و کرامت انسانی هم هست
8. پخش قرآن از خانه‌ها و ماشین‌ها در آن دو روز
9. شعار بدهیم که نمایندگان به میان ملت بیایند
10. تماس گسترده با سایت پارلمان نیوز، بخواهیم نمایندگان به خواست ملت پاسخ مثبت بدهند و در زمان تحلیف ساکت ننشینند
11. دو شعار پیشنهادی: نه تنفیذ نه تحلیف ملت نمی‌پذیرد؛ دولت کودتا، استعفا استعفا
12. نگذاریم فضای بهارستان خشن شود، با استفاده از عروسک و صورتک و بادکنک و ... فضای بهارستان یا هرجای دیگر که جمع می‌شویم را کارناوالی و به یاد ماندنی کنیم.
13. پاشیدن رنگ سبز به محوطه جلوی در ورودی مجلس با تخم مرغ های سبز و گلوله‌های رنگی
14. به هوا فرستادن کبوترهای سبز رنگ
15. پرتاب گلوله‌های سبز حاوی رنگ روغن به خیابان‌ها
16. تهیه توپ پلاستیکی سبز و پرتاب آن به محوطه مجلس در روز تحلیف
17. پرتاب فلفل سبز به محوطه مجلس
18. استفاده از سوت در بهارستان و استادیوم
19. عروسک‌های دلقک‌واری از رئیس جمهور منتصب بسازیم و به بهارستان بیاوریم
20. حکم علما مبنی بر عدم مشروعیت دولت را پرینت بگیریم و در بهارستان به دست بگیریم
21. چاپ جمله معروف امام: من توی دهن این دولت می‌زنم، بر روی کاغذ و بالا گرفتن آن در روز تحلیف
22. عکس کریه احمدی‌نژاد با ضربدر بر روی آن در تجمعات این دو روز در دست معترضان باشد
23. حضور گسترده‌ی خودروها در خیابان‌ها و ایجاد ترافیک در روز تحلیف
24. چاپ و توزیع احادیثی از پیامبر اکرم در خصوص حاکمان جور
25. خیابان‌ها را با نوارهایی به رنگ سبز پر کنیم
26. بچه‌های هیئتی با پرچم های سبز یا حسین و یا ابوالفضل به بهارستان بیایند
27. پلاکارد بنویسیم: تبریک خس و خاشاک به دشمن این خاک، احمدی نژاد
28. هیچ کس در روز تحلیف در خانه نماند و همه به خیابان‌ها بیایند، با با ماشین یا در اطراف مجلس و یا هرجا که هستند با هم بحث و گفتگو کنند و دولت کودتا را رسوا کنند
29. از صبح نشستن در مقابل مجلس (بهارستان) روی زمین و در سکوت کامل، ممانعت از ورود افراد به درون مجلس
30. از صبح روز تحلیف، نشستن در کف خیابان‌های منتهی به بهارستان (از پل چوبی تا پایین و از میدان استقلال تا میدان شهدا)
31. اهدای گل سرخ به ماموران پلیس و لباس شخصی و تبریک انتصاب احمدی نژاد به آنها
32. به برق زدن اتوها در لحظه سوگند خوردن احمدی نژاد (در صورت پخش زنده)
33. حتی اگر مغازه‌ها امکان تعطیلی ندارند، در دو لحظه‌ی تنفیذ و تحلیف کرکره‌های خود را برای دقایقی پایین بکشند
34. ادامه‌ی تجمعات در عصر روز تحلیف در 10 نقطه تهران و میدان‌های مشخصی در همه شهرستان‌ها
35. دعا برای آزادی ایران و آرامش جهان در ساعت 9 شب روز 14 مرداد
36. در روز تحلیف در بهارستان بادکنک‌‌ها و کبوترهای سبز به هوا بفرستیم
37. تبدیل تجمع بهارستان به رفراندوم میلیونی در خیابان
38. استفاده از سرود برخیزید ای شهیدان راه خدا در تجمع تحلیف
39. پخش خرما و حلوا و در دست داشتن گل رز زرد، گل میخک و گلایول سفید با روبان مشکی در روز تحلیف
40. قرآن به سر گرفتن در روز تحلیف در بهارستان
41. پوشیدن کفن‌های سبز رنگ مزین به آیات قرآن
42. اعلام تشکیل کابینه توسط آقای موسوی
43. زنجیره انسانی در روز تحلیف در یک خیابان مهم شهر مثل آزادی
44. طراحی و هوا کردن بالن‌های کوچک سبز با عکس موسوی یا یک شعار
45. نماز جماعت در خیابان‌های مهم و مسدود کردن خیابان‌ها
46. اعلام تشکیل کابینه سایه به عنوان دولت سبز امید توسط مهندس موسوی
47. تجمع جلوی منزل میرحسین موسوی در روز تحلیف


پیشنهاد برای نیمه شعبان

1. نیمه شعبان را تبدیل کنیم به روز سبز شدن ایران
2. در چراغانی‌های نیمه شعبان فقط از چراغ سبز رنگ استفاده کنیم
3. پخش شربت و شیرینی سبز رنگ (با افزودنی‌های مجاز و باقلوای سبز یزدی) در روز نیمه شعبان در خیابانها و محله‌ها
4. مشهدی‌ها در حرم امام رضا دعای خلاصی اسرا بخوانند، شیرازی‌ها در شاهچراغ و بقیه در امامزاده‌های مهم هر شهر
5. برگزاری دعای کمیل توسط احزاب و گروههای رسمی در همه‌ی شهرها همانند سه تجربه‌ی اخیر در تهران
6. شکلات و شیرینی را با نمادهای سبز و تراکت‌های ضد کودتا بسته‌بندی و توزیع کنیم
7. روز نیمه شعبان به درخت‌ها نوار سبز ببندیم و تراکت‌های سبز در خیابان‌ها بریزیم
8. یک قرار جمعی در شب نیمه شعبان (عصر روز 15 مرداد، فردای روز تحلیف)
9. حضور گسترده در مسجد جمکران، با توجه به پخش زنده تلویزیونی و سخنرانی مراجع در آنجا
10. نیمه شعبان سبزپوشان در امامزاده صالح تجریش جمع شوند
11. پوشیدن لباس سبز در روز نیمه شعبان
12. تحریم جشن نیمه شعبان و سیاه پوش ماندن در آن روز
13. تجمع و عزاداری جلوی زندان اوین
14. اجرای طرح خاموشی سبز همزمان با چراغانی نیمه شعبان
15. روز پنجشنبه نباید عزا بگیریم، باید شاد باشیم که توانستیم دولت کودتا را رسوا کنیم
16. چه کسی جرئت دارد به لامپ‌های سبز چراغانی امام زمان حمله کند؟
17. راه‌اندازی کارناوال‌های شادی به بهانه نیمه شعبان و سر دادن شعار الله اکبر و شعارهایی علیه دولت کودتا و استفاده ابزاری حاکمان از دین و امام زمان.

.
پیشنهاد برای روزهای بعد

1. ادامه تجمعات سکوت و ایجاد ازدحام در نقاط خاص شهر در روزهای بعد از تحلیف
2. برگزاری دعای کمیل در مساجد و تکایا برای آزادی زندانیان
3. روزنامه‌نگاران تشویق شوند به اعتصاب در روز خبرنگار
4. روز 17 مرداد تجمع جلوی اوین برای آزادی خبرنگاران زندانی
5. روزنامه‌ها در روز شنبه 17 مرداد در اعتراض به سرکوب مردم معترض به انتخابات چاپ نشوند
6. روز 28 مرداد تجمع در نقاط اصلي شهر (ونك، وليعصر، هفت تير، امام حسين، فاطمي، پارك دانشجو، آزادي)
7. تجمع در روز 17 شهریور در میدان شهدا
8. راهپیمایی در مسیر متفاوت با اعلام رسمی در روز قدس (با شعار نفی خشونت در همه جا)
9. پياده روي سراسري در تمام كشور هر هفته روزهاي جمعه ساعت 10 تا 11 صبح


پیشنهادهای متفرقه

1. برنامه ویژه‌ای برای دیدار عمومی با زندانیانی که آزاد می‌شوند، ترتیب دهیم.
2. تهیه یک سی دی مثل نود سیاسی از همه اتفاقات بعد از انتخابات
3. تحریم پیامک اصلا درست نیست. باید از آن استفاده کنیم برای اطلاع رسانی
4. تهیه CD حاوی مواضع علما و سران اصلاحات و فیلم‌های منتشر شده در خصوص کشتارها
5. ساختن بازی‌های فلش و بازی برای موبایل درباره رئیس دولت کودتا
6. تولید ویروس کامپیوتری بی‌خطر و بی‌ضرر با نمادها و شعارهای جنبش سبز
7. آقایان موسوی و کروبی از طریق این سایت برای مردم پیام زنده‌ی ویدئویی بفرستند
8. حضور در نماز جمعه های بعدی و نه فقط نماز جمعه هاشمی
9. سفارش خودروهایی با رنگ سبز به کارخانجات خودروسازی و پیگیر بودن برای آن
10. هرچه بیشتر عکس و فیلم از لباس شخصی‌ها بگیریم برای شناسایی و رسوایی آنها
11. حضور مستمر در استادیوم آزادی از آغاز فصل جدید لیگ فوتبال (15 مرداد)
.

كشته شدن ندا آقا سلطان حادثه اي كاملا برنامه‌ريزي شده بود

پیشنهاد من اینست که با مالک و منتشر کننده کتاب رکوردهای گینس تماس حاصل کرده و این خبر را به عنوان بزرگترین دروغ دولتی قرن نامگذاری و خبرگزاری فارس را به عنوان دروغگوترین رسانه به ثبت برسانیم

.
سردار عراقي در جمع دانشجويان:
كشته شدن ندا آقا سلطان حادثه اي كاملا برنامه‌ريزي شده بود
خبرگزاري فارس: فرمانده سپاه محمد رسول‌الله (ص) با اشاره به كشته شدن ندا آقا سلطان گفت: اين حادثه در يكي از خيابان‌هاي فرعي اتفاق افتاد و هيچ كدام از نيروهاي بسيج يا انتظامي در متن حادثه حضور نداشتند، البته نوع فيلمبرداري قتل ايشان نشان مي‌دهد كه حادثه كاملا برنامه‌ريزي شده بود.

به گزارش خبرنگار سياسي خبرگزاري فارس، سردار عبدالله عراقي فرمانده سپاه محمد رسول الله (ص) تهران بزرگ در جمع تعدادي از دانشجويان دانشگاه‌هاي تهران، پس از ذكر خاطراتي از اجراي عمليات بيت‌المقدس و رمضان در سال 61 به سوالات آنها كه عمدتاً معطوف به حضور و نقش‌آفريني نيروهاي بسيج در اغتشاشات اخير تهران بود، پاسخ گفت.

عراقي در پاسخ به سوال دانشجويي كه پرسيد نقش سپاه در برخورد با اغتشاش‌هاي پس از انتخابات رياست جمهوري چه بود، گفت: سپاه پاسداران و بسيج بر اساس تعريف قانون اساسي، حافظ انقلاب اسلامي و دستاوردهاي آن هستند و هر كجا انقلاب تهديد شود، سپاه و بسيج بر اساس فرمان رهبري وارد صحنه مي‌شوند.

وي با تعريف سه وضعيت "سفيد " (امنيت و آرامش كامل)، "زرد " (اغتشاشات و ناآرامي‌هايي صورت مي‌گيرد اما نيروي انتظامي مي‌تواند با اغتشاش مقابله كند) و "قرمز " (شرايطي كه دامنه اغتشاش‌ها در شهر گسترش يابد، ادارات دولتي، بانك‌ها و تأسيسات شهري تهديد شود و نيروي انتظامي به تنهايي نتواند با اغتشاشگران برخورد كند) در وضعيت نظم و امنيت شهر گفت: در حوادث اخير رياست جمهوري ما شاهد هر سه وضعيت در تهران بوديم، البته عليرغم تجمعات طرفداران نامزدها تا شب 21 خرداد آرامش كامل بر فضاي شهر تهران مستولي بود. فرمانده سپاه تهران بزرگ با بيان اينكه پيش‌بيني‌هاي ما از سه وضعيت "برد موسوي "، "برد احمدي نژاد " و "كشيده شدن انتخابات به دور دوم " خارج نبود، اظهار داشت: البته مصاحبه‌اي كه آقاي موسوي در روز انتخابات انجام داد و در رسانه‌هاي غربي بازتاب وسيعي داشت، القاي نادرست پيروزي به طرفدارانش بود.

سردار عراقي بروز اغتشاش‌ها و ناآرامي‌ها را در شرايطي كه پيروزي در انتخابات به طرفداران القا مي‌شود، طبيعي خواند و گفت: متاسفانه گروه طرفداران آقاي موسوي با القاي شبهه، شعار مي‌دادند كه باخت موسوي يعني تقلب در انتخابات! و طرفداران آقاي موسوي باور كردند كه اگر در انتخابات پيروز نشوند حتماً غل و غشي در جريان‌ برگزاري آن اتفاق افتاده است، اما برآوردهاي نمايندگان نامزدها و نهادهاي مختلف نتيجه ديگري را نشان مي‌داد. اين برآوردها حاكي از تفوق آراي موسوي در تهران و برتري رأي احمدي نژاد در كشور داشت.

وي با اشاره به تجمعات طرفداران موسوي در روز 22 خرداد گفت: وقتي هواداران اين نامزد فهميدند رأي نامزد مورد علاقه‌شان كمتر است عصر جمعه شروع به تجمع مقابل وزارت كشور كردند و آتش‌زدن سطل‌هاي زباله و تخريب بانك‌ها از همان روز كليد خورد. اين درگيري‌ها عصر روز 23 خرداد هم ادامه داشت اما اين مرحله وضعيت "زرد " بود كه وظيفه مقابله با آن برعهده نيروي انتظامي بود.

فرمانده بسيج تهران در ادامه حضور نيروهاي بسيج در ناآرامي‌ها را مشروط به تقاضاي كتبي نيروي انتظامي و مصوبه شوراي عالي امنيت ملي دانست و گفت‌: عصر روز 23 خرداد با گسترش دامنه اغتشاشات، نيروي انتظامي تقاضاي ورود نيروهاي بسيج را مطرح كرد كه ما نيز تعدادي از بسيجيان را اختصاص داديم و زير نظر نيروي انتظامي وارد عمل شدند.

سردار عراقي افزود: با گسترش درگيري‌ها در روز 24 و 25 خرداد، نيروي انتظامي اعلام كرد بسيج بايد وارد عمل شود كه پيرو آن بسيج روز 26 خرداد به ماجرا ورود پيدا كرد و از روز 27 خرداد تهران به طور كامل به فضاي امن بازگشت.

فرمانده بسيج تهران با اشاره به حمله اغتشاشگران به پايگاه 117 بسيج در خيابان آزادي و پايگاه‌هاي درگير در تهران گفت: اسناد موجود نشان مي‌دهد 5 هزار نفر در سه و نيم ساعت به يك حوزه بسيج (پايگاه 117) حمله كردند، به طوري كه در چند ساعت حجم انبوهي از سنگ و شيشه به ضخامت 70 سانت كف حياط اين حوزه را پوشاند.

وي با بيان اين كه استعداد نيروي انساني حاضر در پايگاه 117 كم بود، اما صدها قبضه سلاح در اين مقر وجود داشت، گفت: من در مكالمه‌اي كه با فرمانده اين حوزه داشتم گفتم درهاي پايگاه‌ را ببنديد و خودروي پايگاه را به سمت در هل بدهيد تا در ديد معترضان هم نباشيد اما متأسفانه معترضان نرده‌ها را كندند، در را شكستند و خودروي بسيج را آتش زدند.

فرمانده سپاه تهران بزرگ گفت: من به نيروهاي آن جا دستور دادم درها را از داخل ببندند و به پشت بام بروند. فرمانده حوزه ما، آن جا براي متفرق كردن مردم 300 گلوله مشقي شليك كرد (صداهاي معترضان در فيلم مشهود است كه مي‌گويند گلوله‌ها مشقي است) ‌اما متأسفانه برخي از معترضان با وجود فرياد فرمانده بسيج كه مي‌گويد اين جا پايگاه نظامي است به سمت اسلحه خانه هجوم آوردند كه دو نفر كشته شد. در حالي كه اگر درايت و صبوري فرمانده ما نبود احتمال گسترش فاجعه مي‌رفت.

سردار عراقي افزود: من همانجا به فرمانده پايگاه 117 گفتم اگر همه‌تان شهيد شويد مراقب باشيد به مردم تلفاتي وارد نشود.

وي كشته شدن يك مادر و فرزندش در اين حادثه را بي‌ارتباط با تير‌اندازي‌هاي نيروهاي بسيج خواند و گفت: شواهد و قرائن و نظر كارشناس قضايي نشان مي‌دهد زاويه‌اي كه گلوله از محل شليك به تن مادر و فرزندش اصابت كرده با زاويه تيراندازي نيروهاي ما كاملا متفاوت است، البته ما در همين حادثه 10 قبضه سلاح از منافقين كشف و ضبط كرديم.

فرمانده بسيج تهران در پاسخ به سوالي رفتار غفلت زده‌ها بعد از فصل الخطاب مقام معظم رهبري را يادآور شد و گفت: متأسفانه روز 30 خرداد، آن گروه سياسي بسيار دير اقدام لغو تجمع كرد و جمعيتي در حدود 10 هزار نفر در خيابان انقلاب و مناطق اطراف شكل گرفت كه با وجود تذكر ناجا و بسيج جمعيت به حضور خود در خيابان‌ها اصرار داشت.

وي افزود: براي متفرق كردن جمعيت از گاز اشك آور استفاده شد و وقتي جمعيت به سمت كارگر شمالي هجوم آوردند باران سنگ و كلوخ كه قبلا به صورت سازماندهي شده به نقاط درگيري و پشت‌بام‌ها انتقال يافته بود بر سر نيروهاي بسيج باريدن گرفت كه طي آن 600 نفر از نيروهاي ما دچار جراحت شدند كه از اين تعداد هنوز 200 نفر در بيمارستان‌ها بستري هستند.

سردار عراقي با اشاره به كشته شدن ندا آقا سلطان در جريان اغتشاش‌هاي بعد از انتخابات گفت: اين حادثه در يكي از خيابان‌هاي فرعي اتفاق افتاد و هيچ كدام از نيروهاي بسيج يا انتظامي در متن حادثه حضور نداشتند، البته نوع فيلمبرداري قتل ايشان نشان مي‌دهد كه حادثه كاملا برنامه‌ريزي شده بود.

وي درباره آمار شهداي بسيج در حوادث اخير تهران گفت: تاكنون 9 نفر از نيروهاي بسيجي به شهادت رسيده‌اند و برخي ديگر نيز در وضعيت وخيم به سر مي‌برند.

فرمانده سپاه تهران بزرگ افزود: همان طور كه بزرگان ما گفتند اين فتنه، فتنه عظيمي بود و تشخيص حقايق را براي بسياري از سياسيون، علماي بزرگ و خدمتگذاران به انقلاب و دفاع مقدس سخت كرد.

سردار عراقي تاكيد كرد: ما با كسي تعارف نداريم و هر كس كه جلوي نظم بايستد با او برخورد مي‌كنيم.

وي در ادامه به وارونه جلوه دادن حقايق در رسانه‌هاي خارجي پرداخت و گفت: با توجه به گسترش ماهواره‌ها، دشمن به راحتي اراده‌اش را در خانه‌هاي ما اعمال مي‌كند در حالي كه متأسفانه ميزان روشنگري رسانه‌هاي ما ناكارآمد و عمليات رواني دشمن قوي است.


انتهاي پيام

سرکوب‌های وحشیانه رژیم و چند رهنمود تکنیکی و تاکتیکی برای مقابله با آن

سرکوب‌های وحشیانه رژیم و چند رهنمود تکنیکی و تاکتیکی برای مقابله با آن
.
ساختن نارنجک اکلیسرنج

مواد لازم برای تهیه نارنجک اکلیسرنج
۱ - نوار چسب برق
۲ - نایلون ، کیسه فریزر
۳ - پودر آلومینیوم
۴ - اکسید سرب (۲) این ماده نارنجی رنگ (مواظب لباس و فرش باشید) بازم به خودم بگید
۵ - سنگ: اندازه این سنگ‌ها به اندازه نارنجک شما بستگی دارد. اگر نارنجک به اندازه یک گردو باشد سنگ هایی به اندازه نخود خوب است. اگر بزرگتر می‌خواهید می‌توانید از سنگ‌های درشت‌تری استفاده کنید. سنگ ها باید بدون خاك و خرد شده یعنی با لبه‌های تیز باشد .-هر چه شکل سنگ به مکعب شبیه تر و سنگین‌تر باشد، بهتر است-.
اگر از نوار چسب معمولی استفاده کنید نارنجک خیلی زود منفجر می‌شود و ممکن است در دست و یا توی جیب منفجر شود. پس توصیه نمی‌شود.
شما از هر نایلونی می‌توانید استفاده کنید ولی کیسه فریزر یه چیزه دیگه است.
روش ساخت اکلیسرنج:
ابتدا یک ظرف بر می‌دارید (می‌تواند شیشه دهان گشاد مربا یا یک کاسه پلاستیکی باشد، فلزی نباشد) )اول بیشتر اکسیدسرب را ریخته سپس پودر آلومینیوم را یک قاشق یک قاشق (قاشق هم فلزی نباشد، چوبی بهترین است) اضافه کرده و به هم می‌زنیم تا کاملا مخلوط شود. حالا به اندازه یک قاشق از مخلوط را برداشته و با آن دو تا نارنجک درست می‌کنیم (طبق روش پایین)
سه حالت ممکن است پیش آید:
۱ - منفجر نمی شود => پودر آلومینیوم کم است یک قاشق دیگر به مخلوط اضافه کرده دوباره امتحان می‌کنیم.
۲ - هردو یا یکی از آن ها آتش می گیرد => (می سوزد) پودرآلومینیوم زیاد است اکسیدسرب اضافه می‌کنیم. و
۳ - نارنجک توپ می‌ترکد => پس ماده ما آماده است.
- همیشه مقداری از هر دو ماده را اضافه نگهدارید تا اگر مواد خراب شد بتوانید درستش کنید.
- همیشه اول اکسید سرب بریزید بعد پودر آلومینیوم را کم کم اضافه کنید.
- به یاد داشته باشید پودرآلومینیوم سمی است و آتش می‌گیرد ولی اکسید سرب نه سمی است و نه آتش می‌گیرد.

روش ساخت نارنجک:

اول یک تکه نایلون کمی بزرگتر از کف دست جدا کرده و چند سنگ وسط آن می‌گذاریم و یک قاشق از مواد را روی سنگ‌ها می‌ریزیم. سپس نایلون را جمع می‌کنیم بشکلی که لای سنگ‌ها کاملا با مواد پر شده باشد و هوا توی نایلون جمع نشده باشد (باد نکرده باشد). چسب را برداشته و دور تادور نارنجک را کاملا با چسب بپوشانیم توجه کنید که نوارچسب را باید خیلی محکم دور نارنجک بپیچید (نه آنقدر محکم که در دستتان منفجر شود) به شکلی که کمی کش بیاید. این کار احتیاج به تمرین دارد و بعد از چند تا درست کردن (بخوانید چند بار منفجر شدن) خودتان یاد می‌گیرید. هرچه چسب بیشتر باشد بهتر است (نه برای نارنجک‌های کوچک چون منفجر نمی‌شوند) چون صدای بیشتری دارد و دیرتر در جیبتان منفجر می‌شود.

سرکوب‌های وحشیانه رژیم و چند رهنمود تکنیکی و تاکتیکی برای مقابله با آن

سرکوب‌های وحشیانه رژیم و چند رهنمود تکنیکی و تاکتیکی برای مقابله با آن

.
ساخت نارنجک پرمنگنات پتاسیم

پرمنگنات پتاسیم ماده‌ای است که در حالت خشک به صورت بلورهای ارغوانی در مغازه‌های عطاری و داروخانه‌ها به عنوان ماده ضد عفونی کننده فروخته می‌شود. پرمنگنات ماده‌ای است اکسید کننده و به همین دلیل می‌تواند به عنوان یکی از دو جزء مواد منفجره (ماده اکسید کننده + ماده سوختی) استفاده شود. برای درست کردن نارنجک پرمنگناتی، یک ظرف شیشه‌ای دردار، مثل ظرفهای سس مایونز را بردارید و درون آن چند قطره بنزین بریزید و درب آنرا ببندید و شیشه را تکان بدهید تا تمام سطح درون شیشه آغشته به بنزین شود. درب شیشه را باز کنید و بنزین اضافی را بیرون بریزید. سپس چند قطره محلول پرمنگنات پتاسیم (محلول در آب) را درون شیشه بچکانید و درب ظرف را محکم ببندید بطوری که بخار بنزین از آن خارج نشود. برای منفجر کردن کافیست شیشه را پرتاب کنید. ظرف را بسیار دور پرتاب کنید و سعی کنید پناه بگیرید. این نارنجک بسیار خطرناك است و به اندازه نصف یک دینامیت قدرت دارد. اصلاً با آن شوخی نکنید. نگهداری طولانی مدت این بمب توصیه نمی‌شود. حداکثر چند ساعت بعد از ساخت از آن استفاده کنید.

سرکوب‌های وحشیانه رژیم و چند رهنمود تکنیکی و تاکتیکی برای مقابله با آن

سرکوب‌های وحشیانه رژیم و چند رهنمود تکنیکی و تاکتیکی برای مقابله با آن

.
ساخت نارنجک پرمنگنات پتاسیم

پرمنگنات پتاسیم ماده‌ای است که در حالت خشک به صورت بلورهای ارغوانی در مغازه‌های عطاری و داروخانه‌ها به عنوان ماده ضد عفونی کننده فروخته می‌شود. پرمنگنات ماده‌ای است اکسید کننده و به همین دلیل می‌تواند به عنوان یکی از دو جزء مواد منفجره (ماده اکسید کننده + ماده سوختی) استفاده شود. برای درست کردن نارنجک پرمنگناتی، یک ظرف شیشه‌ای دردار، مثل ظرفهای سس مایونز را بردارید و درون آن چند قطره بنزین بریزید و درب آنرا ببندید و شیشه را تکان بدهید تا تمام سطح درون شیشه آغشته به بنزین شود. درب شیشه را باز کنید و بنزین اضافی را بیرون بریزید. سپس چند قطره محلول پرمنگنات پتاسیم (محلول در آب) را درون شیشه بچکانید و درب ظرف را محکم ببندید بطوری که بخار بنزین از آن خارج نشود. برای منفجر کردن کافیست شیشه را پرتاب کنید. ظرف را بسیار دور پرتاب کنید و سعی کنید پناه بگیرید. این نارنجک بسیار خطرناك است و به اندازه نصف یک دینامیت قدرت دارد. اصلاً با آن شوخی نکنید. نگهداری طولانی مدت این بمب توصیه نمی‌شود. حداکثر چند ساعت بعد از ساخت از آن استفاده کنید.

سرکوب‌های وحشیانه رژیم و چند رهنمود تکنیکی و تاکتیکی برای مقابله با آن

سرکوب‌های وحشیانه رژیم و چند رهنمود تکنیکی و تاکتیکی برای مقابله با آن
.
یک نمونه قدرتمند کوکتل ناپالم

ترکیب 20% تینر،20% یونولیت،60% بنزین. محتوی مزبور باید حتماً به‌ دور از آتش تهیه و بعداز ترکیبات مزبور مشابه با غلظت عسل درآید تا خاصیت پراتیک مناسب را داشته باشد..از فتیله مخلوط له شده شکر و گوگرد کبریت ریسمان پس از خشک شدن، بعنوان فیتیله 20 سانتیمتری و سرپوش خرمای له شده استفاده کنید.
بمب های آتش زای کم خطر:

بمب های آتش زای ساده، تشکیل شده‌اند از یک بطری محتوی گازوئیل و یک کهنه یا پارچه‌ی
آغشته به مواد آتش گیر مانند نفت در دهانه‌ی آن –دهانه‌ی بطری البته!. بهترین نوع بمب‌های آتش زا از این نوع -که به بمب‌های کوکتل مولوتف مشهوراند، مخلوطی از گازوئیل و روغن موتور به نسبت برابر است. به سادگی، پارچه‌ی آغشته به نفت را آتش زده و بطری حاوی مواد را پرتاب نمایید. توجه نمایید که بسته به نوع مخلوط مورد استفاده‌ی شما، ممکن است خرده شیشه‌های بطری، تا شعاع چند متری محل اصابت، پرتاب شوند! و یک نصیحت دیگر از من این که سعی کنید یا اصلا این آزمایش را انجام ندهید و یا در فضایی باز مانند خرابه‌ها و یا بیابان‌ها و یا تپه‌ها انجام دهید.

سرکوب‌های وحشیانه رژیم و چند رهنمود تکنیکی و تاکتیکی برای مقابله با آن

سرکوب‌های وحشیانه رژیم و چند رهنمود تکنیکی و تاکتیکی برای مقابله با آن
.
ساخت کوکتل مولوتف

اصول ساخت کوکتل مولوتف بسیار ساده است. یک بطری شیشه‌ای، ماده سوختی از قبیل نفت یا بنزین و یک تکه پارچه آغشته به سوخت. بطری را باید از ماده سوختی پر کرد و در هنگام استفاده یک تکه پارچه را به بنزین آغشته کرد و در سر آن گذاشت و پرتاب کرد. وقتی بطری به زمین اصابت می‌کند، ماده سوختی آن به اطراف می‌پاشد و محوطه وسیعی را به آتش می‌کشد. کوکتل مولوتف را می‌توان برای مدتهای طولانی نگه‌داری کرد و از این نظر سلاح بی‌خطری به حساب می‌آید.
بنزین با شدت و حرارت زیادی می‌سوزد اما شعله آن دوام زیادی ندارد و به سرعت فروکش می‌کند. در نوع پیشرفته کوکتل مولوتف، به جای سوخت معمولی، از ناپالم استفاده می‌شود. از نظر تئوری ناپالم به ماده غلیظی گفته می‌شود که خاصیت اشتعال دارد. ناپالم را به روشهای مختلفی می‌توان درست کرد:
(مخلوط به نسبت مساوی)
۱ - مخلوط بنزین و روغن موتور
۲ - مخلوط بنزین و صابون مایع یا مایع ظرفشویی
۳ - مخلوط بنزین و پارافین
۴ - مخلوط بنزین و قیر
۵ - مخلوط بنزین و استایروفوم (یونولیت)
کوکتل مولوتف ناپالم با کوکتل مولوتف بنزینی تفاوتی از نظر ساخت ندارد. اما دوام شعله آن بسیار بیشتر است و به علت خاصیت چسبندگی و غلظت زیاد ناپالم، خاموش کردن آن بسیار مشکل می‌باشد.
بر خلاف تصور عموم لازم نیست که حتما پارچه رو داخل بطری در باز فرو ببرید. فقط باید وقتی شیشه بنزین شکسته می‌شه اطراف اون عامل آتش زایی هم وجود داشته باشه. می‌تونید مثلا درب بطری را کاملا ببندید، اما فتیله آغشته به مواد قابل اشتعال را به دور بطری ببندید.

سرکوب‌های وحشیانه رژیم و چند رهنمود تکنیکی و تاکتیکی برای مقابله با آن

سرکوب‌های وحشیانه رژیم و چند رهنمود تکنیکی و تاکتیکی برای مقابله با آن

.
بمب صدازا:

مواد و وسایل لازم: مقدار خیلی زیادی سرکه، مقدار خیلی زیادی یخ، مقدار خیلی زیادی جوش شیرین (کربنات سدیم)، یک بطری شیشه‌ای بزرگ با در. همه‌ی مواد را در بطری ریخته و در بطری را کاملاً محکم ببندید. بطری را تکان داده و به دورترین نقطه‌ای که می‌توانید ببینید پرتاب کنید! گوش‌هایتان حتما گرفته باشد و تا شعاع يک کیلومتری فرد دیگری جز شما نباشد!!! و یک نصیحت دیگر از من این که سعی کنید یا اصلا این آزمایش را انجام ندهید و یا در فضایی باز مانند خرابه‌ها و یا بیابان‌ها و یا تپه‌ها انجام دهید.

سرکوب‌های وحشیانه رژیم و چند رهنمود تکنیکی و تاکتیکی برای مقابله با آن

سرکوب‌های وحشیانه رژیم و چند رهنمود تکنیکی و تاکتیکی برای مقابله با آن
.
بمب دودزا:
مواد و وسایل لازم: به نسبت ۴ به ۶ شکر و پتاسیم نیترات، چند تا ظرف و بطری! شکر و پتاسیم نیترات را مخلوط کرده و بر روی یک شعله‌ی ملایم تا حدی گرما دهید که ذوب شود. مخلوط را به خوبی هم زنید. سپس مخلوط را در ظرف مورد نظر ریخته و قبل از منجمد شدن، چند چوب کبریت -به جای فیوز در آن قرار دهید. ۴۰۰ گرم از این مخلوط، برای ایجاد یک ابر سفید و غلیظ در فضایی به اندازه ی یک اتاق بزرگ، کافیست!

سرکوب‌های وحشیانه رژیم و چند رهنمود تکنیکی و تاکتیکی برای مقابله با آن

سرکوب‌های وحشیانه رژیم و چند رهنمود تکنیکی و تاکتیکی برای مقابله با آن
ساخت اسپری اشک‌آور (فلفلی)

اسپری اشک‌آور يا اسپری فلفل، يک سلاح مؤثر برای زمين‌گير کردن نفر دشمن می‌باشد. اين اسپری انواع گوناکونی دارد، از دست ساز گرفته تا نظامی، ولی اساس کار همۀ آنها يکسان است: پاشيده شدن به صورت دشمن و ايجاد سوزش و خارش شديد و کور کردن موقتی يا دائمی او و ايجاد شوک شديد در سيستم عصبی وی که در نهايت به زمين‌گير شدن او می‌انجامد. اين اسپری در ايران به مزدوران اطلاعاتی و انتظامی و بسیجی رژيم داده می‌شود و در بازار سياه نيز موجود است. با اين‌حال به آموزش دو روش ساخت نوع دست ساز آن ميپردازيم:

روش اول:

مواد و وسايل لازم: پودر فلفل قرمز، پودر فلفل سياه، الکل سفيد، روغن سفيد (روغن بچه يا مينرال)، دو عدد ليوان يا ظرف مشابه، قاشق يا همزن، کاغذ صافی آزمايشگاهی و يا دستمال کاغذی ضخيم، ظرف کوچک اسپری (مثل اسپری عطر يا اسپری‌های ديگر)
۱ – دو قاشق پودر فلفل قرمز و نصف قاشق پودر فلفل سياه را با هم مخلوط کنيد و در ليوان يا ظرفی بريزيد و آنقدر به آن الکل اضافه کنيد تا الکل به اندازه يک سانتيمتر، مخلوط را بپوشاند. سپس آن را به مدت ده دقيقه با يک قاشق کوچک هم بزنيد و بکوبيد تا مخلوط يکدست شود.
۲ – حالا روغن سفيد را به مخلوط اضافه کنيد بطوريکه به اندازه نیم سانتيمتر، مخلوط را بپوشاند، و برای دو دقيقه مخلوط را هم بزنيد.
۳ – حالا مخلوط را با استفاده از يک کاغذ صافی آزمايشگاهی و يا يک تکه دستمال کاغذی زخيم، به داخل ليوان يا ظرف ديگری فيلتر کنيد بطوريکه مايع خالصی به دست آيد و تفاله‌های آن گرفته شود.
۴ – مايع اسپری آماده است! کافيست آنرا داخل ظرف اسپری بريزيد و درب آنرا ببنديد.
نکته: هر چه قدرت پاشيدن اسپری بيشتر و تيزتر باشد، شعاع عمل اسپری شما بيشتر خواهد بود و از فاصله دورتری نسبت به هدف، قادر به استفاده از اسپری خود خواهيد بود.

روش دوّم:

مواد و وسايل لازم: پودر فلفل قرمز، پودر فلفل سياه، آب، مايکرو ويو و يا شعله حرارت، دو عدد ليوان يا ظرف نسوز مشابه، قاشق همزن، کاغذ صافی آزمايشگاهی و يا دستمال کاغذی ضخيم، ظرف کوچک اسپری (مثل اسپری عطر و يا اسپری‌های ديگر)
۱ - دو قاشق پودر فلفل قرمز و نصف قاشق پودر فلفل سياه را با هم مخلوط کنيد و در ليوان يا ظرف نسوز مشابه آن و سپس به ليوان آب اضافه کنيد تا ليوان پر شود. سپس آن را به مدت ده دقيقه با يک قاشق کوچک هم بزنيد.
۲ – ليوان يا ظرف را با استفاده از مايکرو ويو يا شعله حرارت، حرارت دهيد تا مخلوط به جوش آيد.
۳ – حالا مخلوط را با استفاده از يک کاغذ صافی آزمايشگاهی و يا يک تکه دستمال کاغذی ضخيم، به داخل ليوان يا ظرف ديگری فيلتر کنيد بطوريکه مايع خالصی به دست آيد و تفاله‌های آن گرفته شود.
۴ – مايع اسپری آماده است! کافيست آنرا داخل ظرف اسپری بريزيد و درب آنرا ببنديد. نکته: هر چه قدرت پاشيدن اسپری بيشتر و تيزتر باشد، شعاع عمل اسپری شما بيشتر خواهد بود و از فاصله دورتری نسبت به هدف، قادر به استفاده از اسپری خود خواهيد بود.

سرکوب‌های وحشیانه رژیم و چند رهنمود تکنیکی و تاکتیکی برای مقابله با آن

سرکوب‌های وحشیانه رژیم و چند رهنمود تکنیکی و تاکتیکی برای مقابله با آن

.
چگونه تأثیر اسپری فلفل را خنثی کنیم؟

این اسپری‌ها عموماً دارای تاثیر کوتاه مدت اما قوی هستند. در صورتی که اسپری به شما پاشیده شد از دستمالی و یا شستشو با آب جدا خودداری کنید. چون نه تنها کمکی به شما نمی‌کند بلکه باعث سوزش و التهاب بیشتر می‌شود.

موثر ترین اقدام در این مواقع نگاه داشتن یک فندك روشن مقابل صورت و چشمهاست. فاصله شعله باید طوری باشد که حرارت توسط پوست صورت احساس شود. بعد از چند ثانیه سوزش التیام خواهد یافت و اثر اسپری خنثی خواهد شد. در مواقعی که اسپری در یک فضای بسته پراکنده شده با آتش زدن چند برگ کاغذ آنرا خنثی کنید. اگر سوزش و التهاب از بین نرفت، محل اصابت اسپری را با شیر شستشو دهید. اما برای مقابله با اقدامات سرکوبگرانه پليس و دیگر نیروهای سرکوب، برهم زدن تمرکز و در هم ریختن صفوف آنها ، راه‌های مؤثرتری هم وجود دارد که در اينجا به چند مورد آن اشاره می‌کنیم که نیاز به ساختن اسپری فلفل، کوکتل مولوتف، بمب‌ دود زا و بمب صدا دارد که هم ميتوانند از سوی جمعيت تظاهرکننده و هم مردم منطقه از درون خانه‌هايشان به سوی محل تمرکز نيروهای سرکوب و يا بهنگام حملات آنها مورد استفاده قرار گيرد و موجب عدم تمرکز، پراکندگی، ترس و وحشت در آنها گردد.

سرکوب‌های وحشیانه رژیم و چند رهنمود تکنیکی و تاکتیکی برای مقابله با آن

سرکوب‌های وحشیانه رژیم و چند رهنمود تکنیکی و تاکتیکی برای مقابله با آن

جمهوری اسلامی در طول چند هفته گذشته اوج توحش و بربریت حکومت اسلامی را به عموم توده‌های مردم ایران و جهان نشان داد. نیروهای رنگارنگ سرکوب پلیس، سپاه پاسداران، بسیج و وزارت اطلاعات با بیرحمی و افسار گسیختگی به هر تجمع اعتراضی مردم یورش بردند، ده‌ها تن را به ضرب گلوله و شکنجه کشتند، صدها تن از جوانان مبارز را مصدوم و معلول کردند. هزاران تن از مردم به بند کشیده شدند، تا کنون اجساد چند تن از دستگیر شدگان را که در زیر شکنجه‌های قرون وسطائی به قتل رسیده‌اند به خانواده‌هایشان تحویل داده‌اند. جسد سوخته ترانه موسوی را در بیابانها رها کردند. کمترین اطلاعی از بازداشت شدگان و محل نگهداری آنها به خانواده‌هایشان داده نمی‌شود. آنها همه روزه به زندان‌ها و دستگاه قضائی مراجعه می‌کنند، اما پاسخی به آنها داده نمی‌شود. این نیز نوعی شکنجه به خانواده‌های دستگیر شدگان است که آنها را در اظطراب مداوم قرار دهند. افزایش روز افزون تعدادی از زندانیان سیاسی که زیر شکنجه‌های پلیس و وزرات اطلاعات به قتل می‌رسند، خانواده‌هائی را که عزیزان‌شان در اسارت گرفتارند، شدیدا نگران کرده است. این نگرانی بسیار جدی‌ست. چرا که چنین به نظر می‌رسد، جمهوری اسلامی به رغم این که به اعدام‌های علنی ادامه می‌دهد و در طول چند روز گذشته حدود ١۵ تن از مردم بلوچستان را به جوخه اعدام سپرده است، اما برای جلوگیری از انعکاس بین المللی کشتار مردم ایران، بی سر و صدا زندانیان را زیر شکنجه به قتل می‌رساند و پس از گذشت چند روز از قتل زندانی، فردی ناشناس با خانوادۀ قربانیِ وحشی گری رژیم تماس می‌گیرد و از آنها می‌خواهد جسد فرزندشان را در سردخانه‌ها تحویل بگیرند. در عین حال تهدید می‌شوند که از برگزاری مراسم بزرگداشت خودداری کنند. اخیرا اخبار وگزارشات وحشتناکی از شکنجه و کشتار جوانان در زندان کهریزک انتشار یافته است.

البته آنچه تا کنون رخ داده و تقریبا عموم مردم ایران از آن آگاهند، تنها گوشه کوچکی‌ست از فجایع عظیمی که جمهوری اسلامی در طول این این ٣٠ سال، به ویژه در دهه ۶۰ آفرید. در سال‌های دهه ۶۰ توحش رژیم صدها برابر آنچیزی بود که امروز شاهد آن هستیم. هزاران تن از زنان و مردان آزادی‌خواه و سوسیالیست به قتل رسیدند، بدون آنکه حتا اجساد این مبارزین به خانواده‌هایشان تحویل داده شود و یا محل دفن آنها را اعلام کنند، این قربانانیان رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی که پس از تحمل وحشیانه‌ترین شکنجه‌ها در بیدادگاه‌های چند دقیقه‌ای به مرگ محکوم شدند، در گورهای دستجمعی به خاک سپرده شدند، شرایط آن دوران نیز به گونه‌ای بود که حتا اکثریت بزرگ مردم ایران از آنچه که گذشت بی خبر ماندند تا چه برسد به مردم جهان، و چه ستمی بر خانواده‌های این عزیزان رفت که حتا اگر با آنها ابراز همدردی می‌شد، در خفا بود. نه مردم همچون امروز از ماهیت ضد انسانی رژیم آگاه بودند و نه وسائل و امکاناتی نظیر امروز وجود داشت که به محض هر اتفاقی لااقل بخش بزرگی از مردم ایران و جهان از آن آگاه شوند. تازه اکنون هر کس می‌تواند از فجایع کنونی دریابد که در آن سال ها چه گذشت و جمهوری اسلامی از همان نخستین روز موجودیت‌اش در ایران، چیزی جز یک رژیم سرکوب، کشتار و اختناق نبود. اکنون توده‌های مردم ایران به خوبی آگاه شده و می‌دانند که اختناق، سرکوب و کشتار بیرحمانه در ذات دولت مذهبی جمهوری اسلامی ست. امروز مردم به خوبی می‌دانند حکومت اسلامی، رژیم سرتا پا فریب، دروغ و جنایت است.

این مردم آگاه، اکنون به پا خاسته‌اند تا این رژیم ارتجاعی را سرنگون کنند. حوادث همین چند هفته اخیر نیز بار دیگر نشان داد که حتا اگر مردم ایران در ابعاد میلیونی به خیابانها بریزند و مخالفت علنی خود را ابراز دارند، جمهوری اسلامی بنابه ماهیت فوق ارتجاعی خود نه فقط حاضر نیست به ارداه مردم گردن نهد، بلکه تمام سگهای زنجیری‌اش را در خیابانها به جان مردم می‌اندازد و به سادگی دست بردار نیست. لذا باید این حقیت برای هر کسی روشن شده باشد که مبارزه‌ای سخت و خونین و دراز مدت در پیش است. باید برای یک چنین مبارزه‌ای آماده شد. باید تاکتیک‌ها و روش‌ها و شیوه‌های مختلف مبارزه را برای از پای در آوردن این رژیم بیرحم به کار بست. تلفات‌مان را کاهش دهیم و بالعکس مدام بر تلفات دشمن مردم بیافزائیم

اما چه باید کرد، تا مقدم بر هر چیز تاکتیک‌های سرکوبگرانه رژیم را خنثی و بی اثر سازیم.

اساسی ترین، مهم ترین و کارآترین راه مقابله با نیروی سرکوب هر رژیم ارتجاعی، به زانو درآوردن و نابود کردن آن، بسیج هر چه وسیع‌تر و گسترده‌تر توده‌ها‌ست. هر چه توده‌هائی که به مبارزه روی می‌آورند وسیع‌تر و عظیم‌تر باشند، کارآئی نیروی سرکوب کمتر خواهد بود. اگر تظاهرات نه در یک یا چند نقطه، بلکه در ده‌ها نقطه در سراسر تهران برپا شود، نیروهای سرکوب رژیم، ناگزیرند پخش شوند و پراکنده عمل کنند و در آن صورت دیگر نمی‌توانند در دو یا سه نقطه متمرکز برای کوبیدن جنبش عمل نمایند. اگر راهپمائی و تظاهرات نه صرفا در تهران بلکه در تمام شهرها یا لااقل مهم ترین آنها صورت گیرد به شدت از توان نیروهای سرکوب کاسته می‌شود و تلفات ما کمتر خواهد بود. اگر به جای راهپیمائی‌های ده‌ها هزار نفری، تجمعات و راهپیمائی‌های صدها هزار نفری و میلیونی بر پا گردد، دیگر حتا سازمان یافته‌ترین و بیرحم ترین نیروی سرکوب، جرأت رودرروئی با مردم را نخواهد داشت. اگر اکثریت بزرگ مردم به ویژه کارگران در سراسر ایران به مبارزه مستقیم و علنی برخیزند و اعتصاب عمومی برپا کنند، مبارزه دیگر به یک یا دو شکل محدود نخواهد بود، بلکه اشکال بسیار متنوعی به خود خواهد گرفت که نیروهای سرکوب قادر به مقابله با آنها نیست. چرا که هر کارخانه، دانشگاه، مدرسه، مؤسسات مختلف، کوچه و خیابان، همه جا مرکز مبارزه خواهد بود. یعنی در جائی اعتصابات است، در جای دیگر راهپمیمائی، تظاهرات موضعی، سنگر بندی خیابانی، گردهم‌آئی، درگیری مسلحانه و غیره.

بنابر این، هیچ راهی نمی‌تواند برای مقابله با نیروهای سرکوب رژیم و خنثا سازی اقدامات سرکوبگرانه آنها مؤثرتر و تعیین کننده‌تر از بسیج توده‌ای، گسترش و فراگیرتر شدن هر چه بیشتر دامنه جنبش توده‌ای باشد، لذا وظیفه اصلی و اساسی هر نیروی رادیکال و انقلابی که خواهان سرنگونی جمهوری اسلامی در جریان تحولات سیاسی کنونی و کاهش تلفات مردم در جریان این نبرد می‌باشد، تلاش برای بسیج هر چه گسترده‌تر توده‌ای و سازماندهی کارگران و زحمتکشان است.

اما لازم است که در اینجا به چند نکته تکنیکی و تاکتیکی هم اشاره کنیم که رعایت و به کارگیری آنها به ویژه برای آن گروه از مردمی که در مرحله کنونی مبارزات، نقش پیشرو را بر عهده دارند، به منظور مقابله با نیروهای سرکوب و کاهش خطرات و تلفات ضروریست. در همین جا از رفقائی که در گردآوری و تدوین رهنمودها زحمت کشیده و آنها را ارسال نموده‌اند و بخشی از آنها در همین نوشته می‌آید، تشکر می‌کنیم.
.

- در وهله نخست آنچه که باید بر آن تاکید نمود، سازمان یافتگی ست. برای مقابله با یک رژیم ارتجاعی و سر تا پا مسلح باید سازمان یافته حرکت کرد. از همین حالا باید کمیته‌های محلات را تشکیل داد. آماده ترین نیرو در مرحله کنونی برای شرکت در این کمیته‌ها، جوانان محلات هستند. برای دست زدن به هر اقدام مبارزاتی مشترکاً تصمیم بگیرید و عمل کنید. گروه‌های کوه نوردی، فرهنگی و تفریحی سازمان بدهید و با یکدیگر مسائل محله و اوضاع سیاسی را مورد بحث و بررسی قرار دهید. به این اکتفا نکنید که بر حسب مسائلی که از رادیو و تلویزونها می‌شنوید و می‌بینید و یا در نشریات می‌خوانید، تصمیم بگیرید، بحث جمعی بر سر این مسائل و تصمیم گیری جمعی، برای حرکت سازمان یافته، دارای اهمیت جدی‌ست. دید عمیقی نسبت به کمیته‌ها و وظایف آنها داشته باشید و تصور نکنید که آنها تشکل‌های موقتی برای مرحله کنونی مبارزه‌اند. در مراحل پیشرفته‌تر جنبش وقتی که توده‌های وسیع مردم در آنها حضور یافتند، این کمیته‌ها به شوراهای محلات ارتقاء می‌یابند که یکی از ارگانهای اعمال حاکمیت توده مردم‌اند.

در هر محله ای که فعالید، ابتکار حل مسائل مردم محله‌تان را در دست بگیرید. اگر خطری برای یکی از آنها پیش آمده، مردم را برای حمایت از او بسیج کنید. اعلامیه و تراکت پخش نمائید، حتی خبرنامه تهیه کنید و مهم‌ترین اخبار را که ممکن است مردم از آنها اطلاعی نداشته باشند، به اطلاع آنها برسانید. تمام منطقه را پر از شعار کنید، نشریات، خبرنامه‌ها، اطلاعیه‌های خود را در مراکز پر رفت و آمد، بر سر راه مردم، در کیوسکهای تلفن و غیره قرار دهید.

یکی از کارهائی که هم اکنون باید انجام داد، شناسائی کامل مراکز سرکوب رژیم و عوامل ارگانهای سرکوب است. این مسئله برای مراحل پیشرفته‌تر جنبش از اهمیت زیادی برخودار می‌باشد. اما اکنون یکی از کارهای مهمی که می‌توان انجام داد ، افشاء و معرفی عوامل جنایتکار سرکوبگر در هر محله است. عوامل سرکوب را حتا در خانه‌هایشان نباید آرام گذاشت. با صدور اطلاعیه و یا از طریق تراکت و شعار نویسی، همه مردم محله را از وجود چنین اشخاصی درمحل آگاه کنید. اگر محل کار نیز امکان و اجازه این کار را می‌دهد، در محل کار نیز آنها را افشاء کنید. به عوامل سرکوب از طریق همین اطلاعیه‌ها، تراکت‌ها، اینترنت و غیره اخطار کنید که دست از سرکوب بردارند، خود را از این ارگانهای ضد مردمی کنار بکشند و تسلیم اراده و خواست مردم شوند، والّا مجازات سختی در انتظار آنها خواهد بود.
کمیته‌های محلات از هم اکنون باید گروهی از افراد ورزیده و با تجربه به فنون نظامی داشته باشند و جوخه‌های رزمی تشکیل دهند که در مراحل پیشرفته‌تر جنبش وظایف نظامی را بر عهده خواهند داشت. یکی از وظایف مهم جوخه‌های رزمی مراقبت از راهپیمائی‌ها و تظاهرات بزرگ توده‌ای خواهد بود.

- با رعایت موازین امنیتی، از ایمنی خودتان و رفقایتان مواظبت کنید. هر آنچه را که در خانه شما می‌تواند برای پلیس و عوامل وزارت اطلاعات مدرک جرم باشد، به دقت مخفی کنید. کامپیوتر، اینترنت و موبایل، همانگونه که کارها را از هر جهت برای شما سهل و آسان می‌کند، از نظر امنیتی خطر آفرین نیز هست. دقت کنید و مدرکی را که نباید در کامپیوتر باشد، در آنجا نگهداری نکنید، همواره منوی تاریخ، کوکی و کشه را در بروسرهای خود غیر فعال کنید. و مدام فایل‌های رزروی را که سيستم عامل کامپیوترتان نگهمیدارد، به ویژه در آن پوشه‌هائی که مخفی‌ست پاک کنید. در تماسهای تلفنی مراقب صحبت‌های خودتان باشید. همواره توجیهاتی داشته باشید که اگر دستگیر شدید چه بگوئید و چگونه برخورد کنید.

- اگر قصد برپائی راهپیمائی و تظاهرات موضعی دارید و یا می‌خواهید در چنین راهپیمائی‌ها و تظاهرات‌هائی شرکت کنید، چند نکته مهم را باید مد نظر داشته باشید. به شکلی کاملاً سازمان یافته و هم آهنگ حرکت کنید.. هدف باید کاملا روشن باشد. بی هدف حرکت کردن و ناهمآهنگی نتیجه‌ای دربر نخواهد داشت و کار نیروی سرکوب را ساده و سهل می‌کند. اگر با هدف روشنی قصد برپائی تظاهرات موضعی دارید، باید از منطقه شناسائی دقیقی داشته باشید، راه‌های در رفتن را به خوبی بشناسید. در نظر داشته باشید که در این مرحله، تظاهرات موضعی نبردی شبیه جنگ چریکی ست، با سرعت عمل و تحرک بالا باید به دشمن ضربه بزنید و بدون این که تلفات برجای بگذارید منطقه را ترک کنید. در این مرحله، ضربه زدن به دشمن، همان برپائی تظاهرات، سر دادن شعار، شعار نویسی، پخش اعلامیه و بی ثبات سازی اوضاع و فرسوده کردن نیروهای سرکوب است. در اینجا ما هستیم که زمان و مکان نبرد را تعیین می‌کنیم و نیروهای دشمن در حالت تدافعی به سر می‌برند. لذا باید منظقه درگیری، نقاط درفتن، منطقه تجمع بعدی، نقاطی که نیروهای سرکوب می‌توانند وارد شوند، به خوبی شناسائی شده باشند. در میان گروه تقسیم کار کنید. یک اکیپ امداد با فوری ترین وسائل مورد نیاز داشته باشید. بسته به شرایط زمانی و مکانی و هدف تظاهرات، باید مدت زمان تظاهرات را در یک نقطه و منطقه کوتاه کرد و به نقطه دیگر انتقال داد. شعارها و تراکت‌هایی که پخش می‌کنید، باید با محل تجمع، هدف و ترکیب جمعیت هماهنگی داشته باشد. در اولین فرصت اعلامیه‌ها و تراکت‌های که از قبل آماده کرده‌اید برای پخش به مردم بدهید که آنها را دست به دست توزیع کنند.

پیشقراول داشته باشید که مدام وضعیت جلو حرکت تظاهرکنندگان را گزارش کند. افرادی را مسئول مراقبت وجلوگیری از نفوذ و عناصر پلیس و اطلاعاتی به درون جمعیت نمائید. ابتکار عمل را در رهبری تظاهرات در دست خود بگیرید، فراموش نکنید که عوامل پلیس و دستگاه‌های اطلاعاتی رژیم، همواره سعی می‌کنند به درون جمعیت نفوذ کنند و حتی رهبری حرکت اعتراضی را در دست خود بگیرند. بنابر این، هوشیاری لازم است و ابتکار عمل رهبری حرکت‌های اعتراضی مردم توسط گروه‌های سازمان یافته از خود مردم. آگر این حرکت یک راهپیمائی توده‌ای‌ست، باید با صفوف بهم فشرده حرکت کرد و از نفوذ عوامل پلیس جلوگیری نمود .

وقتی که بویژه در صفوف نخست و رهبری جنبش قرار دارید، صورت خود را بپوشانید تا عوامل پلیس نتوانند شما را شناسائی کنند. هر کسی که در راهپیمائی و تظاهرات شرکت می‌کند، حتما باید لباس مناسب مبارزه را پوشیده باشد تا به چنگ نیروی سرکوبگر نیفتد و از آسیب‌های گاز، آب جوش و غیره بر کنار ماند. دفترچه تلفن و کارت شناسائی با خود حمل نکنید، حتی از بردن تلفن موبایل به تظاهرات خود داری کنید، چون با چند تماس به شناسائی شما کمک می کند برای خنثی سازی شیوه ردیابی، باطری موبایل و سیم کارت خود را به هنگام راه‌پيمائی و تظاهرات از تلفن خارج کنيد. بعد از هر فيلم‌برداری آن را سريعاً برای دوستان خود ارسال کنيد و به فوريت آن را از موبايل پاک کنيد.
با هر وسیله ای که در اختیار دارید، در خیابان‌ها و مراکزی که امکان حمله وجود دارد، مانع ایجاد نمائید تا موتورسوارها و دیگر نیروی‌های سرکوب نتوانند به شما حمله کنند. برافروختن آتش به ویژه با ترکیب بنزین و روغن موتور و یا صابون سفید، هم یکی از موانع مؤثر است که نیروهای سرکوب نتوانند به شما نزدیک شوند و هم خنثی کننده گازهائی ست که پلیس به سوی شما پرتاب می‌کند. پشت خط جبهه‌ای که موتور سواران و نیروهای پیاده سرکوب می‌توانند حرکت کنند، ریختن روغن موتور سوخته فراوان بر سر گذرگاه‌ها یا هر وسیله دیگر ایجاد لغزندگی، عامل خنثا کننده ديگری در مقابل به ويژه نيروی سرکوب موتور سوار است. از میخ‌های 3 پایه یا شیوه‌های ابتکاری دیگر نظیر لوله‌هائی که سراسر پر از فلزات نوک تیز است برای سد کردن راه موتور سواران و ماشین‌های نیروهای سرکوب استفاده کنید. امروزه پليس از دوربين‌های مخفی که در خيابانها نصب شده است، برای فيلمبرداری و شناسائی شما استفاده می‌کند. به هنگام تظاهرات و راهپيائی آنها را از کار بيندازيد. اگر راه ديگری برای از کار انداختن آنها نبود، ستون چراغ‌های راهنمائی را به آتش بکشيد.

پليس ضد شورش و ديگر سرکوب‌گران اکنون از باتون، باتون برقی، اسپری فلفل، گاز اشک‌آور، بمب صوتی، گلوله پلاستيکی، شات گان ساچمه‌ای و گلوله واقعی استفاده می‌کند. بايد راه‌پيمايان و تظاهر کنندگان آمادگی مقابله با آنها را داشته باشند. قبل از هر چيز مردم باید اين آمادگی را داشته باشند که نيروی سرکوب نتواند به آنها نزديک شود. اگر کسی به چنگ سرکوبگران افتاده است که او را می‌زنند يا می‌خواهند با خود ببرند، بايد با يک یورش دسته جمعی، مانع آن گرديد و پليس و مزدوران بسيجی و اطلاعاتی را فراری داد. در اعتراضات اخير در موارد متعدد، مردمی که توسط گلوله‌های نيروهای سرکوب به قتل رسيده‌اند، اين گلوله‌ها اغلب به سر، گلو و قلب اصابت کرده است. اين نشان می‌دهد که آمادگی و هوشياری لازم وجود نداشته است. بايد به هنگام شليک گلوله، همه مردم را دعوت کرد که روی زمين دراز بکشند. در مواردی که گار اشک آور يا اسپری فلفل پرتاب می‌کنند، بالعکس، بايد سريعاً از آن نقطه فاصله گرفت و به نقاط بالاتر رفت. در مواردی که گلوله به مردم اصابت می‌کند، بايد سريعاً در همانجا اقدامات درمانی فوری انجام بگيرد و به نزديک‌ترين مکان درمان انتقال يابد.

برای مقابله با گاز اشک آور و فلفل، همانگونه که پيش از اين اشاره شد مؤثرترين راه برافروختن آتش است. روشن کردن فندک و کاغذ نزديک به صورت، گازها را خنثا می‌کند. اگر هنگام حضور در راه‌پيمائی و تظاهرات از عينک‌های آفتابی و پهن استفاده شود، کمک بزرگی خواهد بود. وقتی که نارنجک مملو از گاز پرتاب می‌شود، بايد سريعاً عکس‌العمل نشان داد و با لگد آن را از جمعيت دور کرد. چنانچه اين عکس‌العمل بسيار سريع باشد، حتا ميتوان آنرا به سوی نيروهای سرکوب برگرداند. فقط مواظب باشيد که دستتان نسوزد. يک پارچه آغشته به وايتکس که روی آن انداخته شود، نیز احتمالاً می‌تواند آن را خنثا نمايد. اگر گاز اشک آوربه بدن و صورت کسی اصابت کرده است، از مالش چشم و پوست بايد اکيداً خودداری شود. مرتب پلک بزنيد تا اشک، اسپری و گاز را از چشم شما بيرون بريزد. اگر موثر نبود، چشم و صورتتان را با آب سرد بشوئيد و مطلقاً از آب گرم استفاده نکنيد. دستمال آغشته به آبليمو جلو دهان و بينی نيز مؤثر است. در صورت اصابت مستقيم گاز به چشم، از مخلوط بسيار رقيق آبليمو هم ميتوان برای شستشو استفاده کرد.

سرکوب‌های وحشیانه رژیم و چند رهنمود تکنیکی و تاکتیکی برای مقابله با آن

برگرفته از کار شماره ٥٥٤


سرکوب‌های وحشیانه رژیم و چند رهنمود تکنیکی و تاکتیکی برای مقابله با آن



جمهوری اسلامی در طول چند هفته گذشته اوج توحش و بربریت حکومت اسلامی را به عموم توده‌های مردم ایران و جهان نشان داد. نیروهای رنگارنگ سرکوب پلیس، سپاه پاسداران، بسیج و وزارت اطلاعات با بیرحمی و افسار گسیختگی به هر تجمع اعتراضی مردم یورش بردند، ده‌ها تن را به ضرب گلوله و شکنجه کشتند، صدها تن از جوانان مبارز را مصدوم و معلول کردند. هزاران تن از مردم به بند کشیده شدند، تا کنون اجساد چند تن از دستگیر شدگان را که در زیر شکنجه‌های قرون وسطائی به قتل رسیده‌اند به خانواده‌هایشان تحویل داده‌اند. جسد سوخته ترانه موسوی را در بیابانها رها کردند. کمترین اطلاعی از بازداشت شدگان و محل نگهداری آنها به خانواده‌هایشان داده نمی‌شود. آنها همه روزه به زندان‌ها و دستگاه قضائی مراجعه می‌کنند، اما پاسخی به آنها داده نمی‌شود. این نیز نوعی شکنجه به خانواده‌های دستگیر شدگان است که آنها را در اظطراب مداوم قرار دهند. افزایش روز افزون تعدادی از زندانیان سیاسی که زیر شکنجه‌های پلیس و وزرات اطلاعات به قتل می‌رسند، خانواده‌هائی را که عزیزان‌شان در اسارت گرفتارند، شدیدا نگران کرده است. این نگرانی بسیار جدی‌ست. چرا که چنین به نظر می‌رسد، جمهوری اسلامی به رغم این که به اعدام‌های علنی ادامه می‌دهد و در طول چند روز گذشته حدود ١۵ تن از مردم بلوچستان را به جوخه اعدام سپرده است، اما برای جلوگیری از انعکاس بین المللی کشتار مردم ایران، بی سر و صدا زندانیان را زیر شکنجه به قتل می‌رساند و پس از گذشت چند روز از قتل زندانی، فردی ناشناس با خانوادۀ قربانیِ وحشی گری رژیم تماس می‌گیرد و از آنها می‌خواهد جسد فرزندشان را در سردخانه‌ها تحویل بگیرند. در عین حال تهدید می‌شوند که از برگزاری مراسم بزرگداشت خودداری کنند. اخیرا اخبار وگزارشات وحشتناکی از شکنجه و کشتار جوانان در زندان کهریزک انتشار یافته است.

البته آنچه تا کنون رخ داده و تقریبا عموم مردم ایران از آن آگاهند، تنها گوشه کوچکی‌ست از فجایع عظیمی که جمهوری اسلامی در طول این این ٣٠ سال، به ویژه در دهه ۶۰ آفرید. در سال‌های دهه ۶۰ توحش رژیم صدها برابر آنچیزی بود که امروز شاهد آن هستیم. هزاران تن از زنان و مردان آزادی‌خواه و سوسیالیست به قتل رسیدند، بدون آنکه حتا اجساد این مبارزین به خانواده‌هایشان تحویل داده شود و یا محل دفن آنها را اعلام کنند، این قربانانیان رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی که پس از تحمل وحشیانه‌ترین شکنجه‌ها در بیدادگاه‌های چند دقیقه‌ای به مرگ محکوم شدند، در گورهای دستجمعی به خاک سپرده شدند، شرایط آن دوران نیز به گونه‌ای بود که حتا اکثریت بزرگ مردم ایران از آنچه که گذشت بی خبر ماندند تا چه برسد به مردم جهان، و چه ستمی بر خانواده‌های این عزیزان رفت که حتا اگر با آنها ابراز همدردی می‌شد، در خفا بود. نه مردم همچون امروز از ماهیت ضد انسانی رژیم آگاه بودند و نه وسائل و امکاناتی نظیر امروز وجود داشت که به محض هر اتفاقی لااقل بخش بزرگی از مردم ایران و جهان از آن آگاه شوند. تازه اکنون هر کس می‌تواند از فجایع کنونی دریابد که در آن سال ها چه گذشت و جمهوری اسلامی از همان نخستین روز موجودیت‌اش در ایران، چیزی جز یک رژیم سرکوب، کشتار و اختناق نبود. اکنون توده‌های مردم ایران به خوبی آگاه شده و می‌دانند که اختناق، سرکوب و کشتار بیرحمانه در ذات دولت مذهبی جمهوری اسلامی ست. امروز مردم به خوبی می‌دانند حکومت اسلامی، رژیم سرتا پا فریب، دروغ و جنایت است.

این مردم آگاه، اکنون به پا خاسته‌اند تا این رژیم ارتجاعی را سرنگون کنند. حوادث همین چند هفته اخیر نیز بار دیگر نشان داد که حتا اگر مردم ایران در ابعاد میلیونی به خیابانها بریزند و مخالفت علنی خود را ابراز دارند، جمهوری اسلامی بنابه ماهیت فوق ارتجاعی خود نه فقط حاضر نیست به ارداه مردم گردن نهد، بلکه تمام سگهای زنجیری‌اش را در خیابانها به جان مردم می‌اندازد و به سادگی دست بردار نیست. لذا باید این حقیت برای هر کسی روشن شده باشد که مبارزه‌ای سخت و خونین و دراز مدت در پیش است. باید برای یک چنین مبارزه‌ای آماده شد. باید تاکتیک‌ها و روش‌ها و شیوه‌های مختلف مبارزه را برای از پای در آوردن این رژیم بیرحم به کار بست. تلفات‌مان را کاهش دهیم و بالعکس مدام بر تلفات دشمن مردم بیافزائیم

اما چه باید کرد، تا مقدم بر هر چیز تاکتیک‌های سرکوبگرانه رژیم را خنثی و بی اثر سازیم.

اساسی ترین، مهم ترین و کارآترین راه مقابله با نیروی سرکوب هر رژیم ارتجاعی، به زانو درآوردن و نابود کردن آن، بسیج هر چه وسیع‌تر و گسترده‌تر توده‌ها‌ست. هر چه توده‌هائی که به مبارزه روی می‌آورند وسیع‌تر و عظیم‌تر باشند، کارآئی نیروی سرکوب کمتر خواهد بود. اگر تظاهرات نه در یک یا چند نقطه، بلکه در ده‌ها نقطه در سراسر تهران برپا شود، نیروهای سرکوب رژیم، ناگزیرند پخش شوند و پراکنده عمل کنند و در آن صورت دیگر نمی‌توانند در دو یا سه نقطه متمرکز برای کوبیدن جنبش عمل نمایند. اگر راهپمائی و تظاهرات نه صرفا در تهران بلکه در تمام شهرها یا لااقل مهم ترین آنها صورت گیرد به شدت از توان نیروهای سرکوب کاسته می‌شود و تلفات ما کمتر خواهد بود. اگر به جای راهپیمائی‌های ده‌ها هزار نفری، تجمعات و راهپیمائی‌های صدها هزار نفری و میلیونی بر پا گردد، دیگر حتا سازمان یافته‌ترین و بیرحم ترین نیروی سرکوب، جرأت رودرروئی با مردم را نخواهد داشت. اگر اکثریت بزرگ مردم به ویژه کارگران در سراسر ایران به مبارزه مستقیم و علنی برخیزند و اعتصاب عمومی برپا کنند، مبارزه دیگر به یک یا دو شکل محدود نخواهد بود، بلکه اشکال بسیار متنوعی به خود خواهد گرفت که نیروهای سرکوب قادر به مقابله با آنها نیست. چرا که هر کارخانه، دانشگاه، مدرسه، مؤسسات مختلف، کوچه و خیابان، همه جا مرکز مبارزه خواهد بود. یعنی در جائی اعتصابات است، در جای دیگر راهپمیمائی، تظاهرات موضعی، سنگر بندی خیابانی، گردهم‌آئی، درگیری مسلحانه و غیره.

بنابر این، هیچ راهی نمی‌تواند برای مقابله با نیروهای سرکوب رژیم و خنثا سازی اقدامات سرکوبگرانه آنها مؤثرتر و تعیین کننده‌تر از بسیج توده‌ای، گسترش و فراگیرتر شدن هر چه بیشتر دامنه جنبش توده‌ای باشد، لذا وظیفه اصلی و اساسی هر نیروی رادیکال و انقلابی که خواهان سرنگونی جمهوری اسلامی در جریان تحولات سیاسی کنونی و کاهش تلفات مردم در جریان این نبرد می‌باشد، تلاش برای بسیج هر چه گسترده‌تر توده‌ای و سازماندهی کارگران و زحمتکشان است.

اما لازم است که در اینجا به چند نکته تکنیکی و تاکتیکی هم اشاره کنیم که رعایت و به کارگیری آنها به ویژه برای آن گروه از مردمی که در مرحله کنونی مبارزات، نقش پیشرو را بر عهده دارند، به منظور مقابله با نیروهای سرکوب و کاهش خطرات و تلفات ضروریست. در همین جا از رفقائی که در گردآوری و تدوین رهنمودها زحمت کشیده و آنها را ارسال نموده‌اند و بخشی از آنها در همین نوشته می‌آید، تشکر می‌کنیم.
.
- در وهله نخست آنچه که باید بر آن تاکید نمود، سازمان یافتگی ست. برای مقابله با یک رژیم ارتجاعی و سر تا پا مسلح باید سازمان یافته حرکت کرد. از همین حالا باید کمیته‌های محلات را تشکیل داد. آماده ترین نیرو در مرحله کنونی برای شرکت در این کمیته‌ها، جوانان محلات هستند. برای دست زدن به هر اقدام مبارزاتی مشترکاً تصمیم بگیرید و عمل کنید. گروه‌های کوه نوردی، فرهنگی و تفریحی سازمان بدهید و با یکدیگر مسائل محله و اوضاع سیاسی را مورد بحث و بررسی قرار دهید. به این اکتفا نکنید که بر حسب مسائلی که از رادیو و تلویزونها می‌شنوید و می‌بینید و یا در نشریات می‌خوانید، تصمیم بگیرید، بحث جمعی بر سر این مسائل و تصمیم گیری جمعی، برای حرکت سازمان یافته، دارای اهمیت جدی‌ست. دید عمیقی نسبت به کمیته‌ها و وظایف آنها داشته باشید و تصور نکنید که آنها تشکل‌های موقتی برای مرحله کنونی مبارزه‌اند. در مراحل پیشرفته‌تر جنبش وقتی که توده‌های وسیع مردم در آنها حضور یافتند، این کمیته‌ها به شوراهای محلات ارتقاء می‌یابند که یکی از ارگانهای اعمال حاکمیت توده مردم‌اند.

در هر محله ای که فعالید، ابتکار حل مسائل مردم محله‌تان را در دست بگیرید. اگر خطری برای یکی از آنها پیش آمده، مردم را برای حمایت از او بسیج کنید. اعلامیه و تراکت پخش نمائید، حتی خبرنامه تهیه کنید و مهم‌ترین اخبار را که ممکن است مردم از آنها اطلاعی نداشته باشند، به اطلاع آنها برسانید. تمام منطقه را پر از شعار کنید، نشریات، خبرنامه‌ها، اطلاعیه‌های خود را در مراکز پر رفت و آمد، بر سر راه مردم، در کیوسکهای تلفن و غیره قرار دهید.

یکی از کارهائی که هم اکنون باید انجام داد، شناسائی کامل مراکز سرکوب رژیم و عوامل ارگانهای سرکوب است. این مسئله برای مراحل پیشرفته‌تر جنبش از اهمیت زیادی برخودار می‌باشد. اما اکنون یکی از کارهای مهمی که می‌توان انجام داد ، افشاء و معرفی عوامل جنایتکار سرکوبگر در هر محله است. عوامل سرکوب را حتا در خانه‌هایشان نباید آرام گذاشت. با صدور اطلاعیه و یا از طریق تراکت و شعار نویسی، همه مردم محله را از وجود چنین اشخاصی درمحل آگاه کنید. اگر محل کار نیز امکان و اجازه این کار را می‌دهد، در محل کار نیز آنها را افشاء کنید. به عوامل سرکوب از طریق همین اطلاعیه‌ها، تراکت‌ها، اینترنت و غیره اخطار کنید که دست از سرکوب بردارند، خود را از این ارگانهای ضد مردمی کنار بکشند و تسلیم اراده و خواست مردم شوند، والّا مجازات سختی در انتظار آنها خواهد بود.
.
کمیته‌های محلات از هم اکنون باید گروهی از افراد ورزیده و با تجربه به فنون نظامی داشته باشند و جوخه‌های رزمی تشکیل دهند که در مراحل پیشرفته‌تر جنبش وظایف نظامی را بر عهده خواهند داشت. یکی از وظایف مهم جوخه‌های رزمی مراقبت از راهپیمائی‌ها و تظاهرات بزرگ توده‌ای خواهد بود.

- با رعایت موازین امنیتی، از ایمنی خودتان و رفقایتان مواظبت کنید. هر آنچه را که در خانه شما می‌تواند برای پلیس و عوامل وزارت اطلاعات مدرک جرم باشد، به دقت مخفی کنید. کامپیوتر، اینترنت و موبایل، همانگونه که کارها را از هر جهت برای شما سهل و آسان می‌کند، از نظر امنیتی خطر آفرین نیز هست. دقت کنید و مدرکی را که نباید در کامپیوتر باشد، در آنجا نگهداری نکنید، همواره منوی تاریخ، کوکی و کشه را در بروسرهای خود غیر فعال کنید. و مدام فایل‌های رزروی را که سيستم عامل کامپیوترتان نگهمیدارد، به ویژه در آن پوشه‌هائی که مخفی‌ست پاک کنید. در تماسهای تلفنی مراقب صحبت‌های خودتان باشید. همواره توجیهاتی داشته باشید که اگر دستگیر شدید چه بگوئید و چگونه برخورد کنید.

- اگر قصد برپائی راهپیمائی و تظاهرات موضعی دارید و یا می‌خواهید در چنین راهپیمائی‌ها و تظاهرات‌هائی شرکت کنید، چند نکته مهم را باید مد نظر داشته باشید. به شکلی کاملاً سازمان یافته و هم آهنگ حرکت کنید.. هدف باید کاملا روشن باشد. بی هدف حرکت کردن و ناهمآهنگی نتیجه‌ای دربر نخواهد داشت و کار نیروی سرکوب را ساده و سهل می‌کند. اگر با هدف روشنی قصد برپائی تظاهرات موضعی دارید، باید از منطقه شناسائی دقیقی داشته باشید، راه‌های در رفتن را به خوبی بشناسید. در نظر داشته باشید که در این مرحله، تظاهرات موضعی نبردی شبیه جنگ چریکی ست، با سرعت عمل و تحرک بالا باید به دشمن ضربه بزنید و بدون این که تلفات برجای بگذارید منطقه را ترک کنید. در این مرحله، ضربه زدن به دشمن، همان برپائی تظاهرات، سر دادن شعار، شعار نویسی، پخش اعلامیه و بی ثبات سازی اوضاع و فرسوده کردن نیروهای سرکوب است. در اینجا ما هستیم که زمان و مکان نبرد را تعیین می‌کنیم و نیروهای دشمن در حالت تدافعی به سر می‌برند. لذا باید منظقه درگیری، نقاط درفتن، منطقه تجمع بعدی، نقاطی که نیروهای سرکوب می‌توانند وارد شوند، به خوبی شناسائی شده باشند. در میان گروه تقسیم کار کنید. یک اکیپ امداد با فوری ترین وسائل مورد نیاز داشته باشید. بسته به شرایط زمانی و مکانی و هدف تظاهرات، باید مدت زمان تظاهرات را در یک نقطه و منطقه کوتاه کرد و به نقطه دیگر انتقال داد. شعارها و تراکت‌هایی که پخش می‌کنید، باید با محل تجمع، هدف و ترکیب جمعیت هماهنگی داشته باشد. در اولین فرصت اعلامیه‌ها و تراکت‌های که از قبل آماده کرده‌اید برای پخش به مردم بدهید که آنها را دست به دست توزیع کنند.

پیشقراول داشته باشید که مدام وضعیت جلو حرکت تظاهرکنندگان را گزارش کند. افرادی را مسئول مراقبت وجلوگیری از نفوذ و عناصر پلیس و اطلاعاتی به درون جمعیت نمائید. ابتکار عمل را در رهبری تظاهرات در دست خود بگیرید، فراموش نکنید که عوامل پلیس و دستگاه‌های اطلاعاتی رژیم، همواره سعی می‌کنند به درون جمعیت نفوذ کنند و حتی رهبری حرکت اعتراضی را در دست خود بگیرند. بنابر این، هوشیاری لازم است و ابتکار عمل رهبری حرکت‌های اعتراضی مردم توسط گروه‌های سازمان یافته از خود مردم. آگر این حرکت یک راهپیمائی توده‌ای‌ست، باید با صفوف بهم فشرده حرکت کرد و از نفوذ عوامل پلیس جلوگیری نمود .

وقتی که بویژه در صفوف نخست و رهبری جنبش قرار دارید، صورت خود را بپوشانید تا عوامل پلیس نتوانند شما را شناسائی کنند. هر کسی که در راهپیمائی و تظاهرات شرکت می‌کند، حتما باید لباس مناسب مبارزه را پوشیده باشد تا به چنگ نیروی سرکوبگر نیفتد و از آسیب‌های گاز، آب جوش و غیره بر کنار ماند. دفترچه تلفن و کارت شناسائی با خود حمل نکنید، حتی از بردن تلفن موبایل به تظاهرات خود داری کنید، چون با چند تماس به شناسائی شما کمک می کند برای خنثی سازی شیوه ردیابی، باطری موبایل و سیم کارت خود را به هنگام راه‌پيمائی و تظاهرات از تلفن خارج کنيد. بعد از هر فيلم‌برداری آن را سريعاً برای دوستان خود ارسال کنيد و به فوريت آن را از موبايل پاک کنيد.
.
با هر وسیله ای که در اختیار دارید، در خیابان‌ها و مراکزی که امکان حمله وجود دارد، مانع ایجاد نمائید تا موتورسوارها و دیگر نیروی‌های سرکوب نتوانند به شما حمله کنند. برافروختن آتش به ویژه با ترکیب بنزین و روغن موتور و یا صابون سفید، هم یکی از موانع مؤثر است که نیروهای سرکوب نتوانند به شما نزدیک شوند و هم خنثی کننده گازهائی ست که پلیس به سوی شما پرتاب می‌کند. پشت خط جبهه‌ای که موتور سواران و نیروهای پیاده سرکوب می‌توانند حرکت کنند، ریختن روغن موتور سوخته فراوان بر سر گذرگاه‌ها یا هر وسیله دیگر ایجاد لغزندگی، عامل خنثا کننده ديگری در مقابل به ويژه نيروی سرکوب موتور سوار است. از میخ‌های 3 پایه یا شیوه‌های ابتکاری دیگر نظیر لوله‌هائی که سراسر پر از فلزات نوک تیز است برای سد کردن راه موتور سواران و ماشین‌های نیروهای سرکوب استفاده کنید. امروزه پليس از دوربين‌های مخفی که در خيابانها نصب شده است، برای فيلمبرداری و شناسائی شما استفاده می‌کند. به هنگام تظاهرات و راهپيائی آنها را از کار بيندازيد. اگر راه ديگری برای از کار انداختن آنها نبود، ستون چراغ‌های راهنمائی را به آتش بکشيد.

پليس ضد شورش و ديگر سرکوب‌گران اکنون از باتون، باتون برقی، اسپری فلفل، گاز اشک‌آور، بمب صوتی، گلوله پلاستيکی، شات گان ساچمه‌ای و گلوله واقعی استفاده می‌کند. بايد راه‌پيمايان و تظاهر کنندگان آمادگی مقابله با آنها را داشته باشند. قبل از هر چيز مردم باید اين آمادگی را داشته باشند که نيروی سرکوب نتواند به آنها نزديک شود. اگر کسی به چنگ سرکوبگران افتاده است که او را می‌زنند يا می‌خواهند با خود ببرند، بايد با يک یورش دسته جمعی، مانع آن گرديد و پليس و مزدوران بسيجی و اطلاعاتی را فراری داد. در اعتراضات اخير در موارد متعدد، مردمی که توسط گلوله‌های نيروهای سرکوب به قتل رسيده‌اند، اين گلوله‌ها اغلب به سر، گلو و قلب اصابت کرده است. اين نشان می‌دهد که آمادگی و هوشياری لازم وجود نداشته است. بايد به هنگام شليک گلوله، همه مردم را دعوت کرد که روی زمين دراز بکشند. در مواردی که گار اشک آور يا اسپری فلفل پرتاب می‌کنند، بالعکس، بايد سريعاً از آن نقطه فاصله گرفت و به نقاط بالاتر رفت. در مواردی که گلوله به مردم اصابت می‌کند، بايد سريعاً در همانجا اقدامات درمانی فوری انجام بگيرد و به نزديک‌ترين مکان درمان انتقال يابد.

برای مقابله با گاز اشک آور و فلفل، همانگونه که پيش از اين اشاره شد مؤثرترين راه برافروختن آتش است. روشن کردن فندک و کاغذ نزديک به صورت، گازها را خنثا می‌کند. اگر هنگام حضور در راه‌پيمائی و تظاهرات از عينک‌های آفتابی و پهن استفاده شود، کمک بزرگی خواهد بود. وقتی که نارنجک مملو از گاز پرتاب می‌شود، بايد سريعاً عکس‌العمل نشان داد و با لگد آن را از جمعيت دور کرد. چنانچه اين عکس‌العمل بسيار سريع باشد، حتا ميتوان آنرا به سوی نيروهای سرکوب برگرداند. فقط مواظب باشيد که دستتان نسوزد. يک پارچه آغشته به وايتکس که روی آن انداخته شود، نیز احتمالاً می‌تواند آن را خنثا نمايد. اگر گاز اشک آوربه بدن و صورت کسی اصابت کرده است، از مالش چشم و پوست بايد اکيداً خودداری شود. مرتب پلک بزنيد تا اشک، اسپری و گاز را از چشم شما بيرون بريزد. اگر موثر نبود، چشم و صورتتان را با آب سرد بشوئيد و مطلقاً از آب گرم استفاده نکنيد. دستمال آغشته به آبليمو جلو دهان و بينی نيز مؤثر است. در صورت اصابت مستقيم گاز به چشم، از مخلوط بسيار رقيق آبليمو هم ميتوان برای شستشو استفاده کرد.

چگونه تأثیر اسپری فلفل را خنثی کنیم؟

این اسپری‌ها عموماً دارای تاثیر کوتاه مدت اما قوی هستند. در صورتی که اسپری به شما پاشیده شد از دستمالی و یا شستشو با آب جدا خودداری کنید. چون نه تنها کمکی به شما نمی‌کند بلکه باعث سوزش و التهاب بیشتر می‌شود.

موثر ترین اقدام در این مواقع نگاه داشتن یک فندك روشن مقابل صورت و چشمهاست. فاصله شعله باید طوری باشد که حرارت توسط پوست صورت احساس شود. بعد از چند ثانیه سوزش التیام خواهد یافت و اثر اسپری خنثی خواهد شد. در مواقعی که اسپری در یک فضای بسته پراکنده شده با آتش زدن چند برگ کاغذ آنرا خنثی کنید. اگر سوزش و التهاب از بین نرفت، محل اصابت اسپری را با شیر شستشو دهید.
.
اما برای مقابله با اقدامات سرکوبگرانه پليس و دیگر نیروهای سرکوب، برهم زدن تمرکز و در هم ریختن صفوف آنها ، راه‌های مؤثرتری هم وجود دارد که در اينجا به چند مورد آن اشاره می‌کنیم که نیاز به ساختن اسپری فلفل، کوکتل مولوتف، بمب‌ دود زا و بمب صدا دارد که هم ميتوانند از سوی جمعيت تظاهرکننده و هم مردم منطقه از درون خانه‌هايشان به سوی محل تمرکز نيروهای سرکوب و يا بهنگام حملات آنها مورد استفاده قرار گيرد و موجب عدم تمرکز، پراکندگی، ترس و وحشت در آنها گردد.